Peru - Brazilië 2010
Dag 1 Amsterdam --> Lima
We zijn lekker op tijd op Schiphol en kunnen dus op ons gemak inchecken. Bij de douane is het spitsuur, blijkbaar niet gerekend op zo’n drukte. Voor we gaan boarden, scoren we nog een klokkie voor Lisette en shades voor mezelf. We pinnen nog wat dollars en op naar de gate. Onze boeing 777 vertrekt stipt op tijd. Omdat we onze stoelen hebben geüpgrade, zitten we heerlijk comfortabel en vliegt de vlucht voorbij. Het is iets na…
Dag 1 Amsterdam –> Lima
We zijn lekker op tijd op Schiphol en kunnen dus op ons gemak inchecken. Bij de douane is het spitsuur, blijkbaar niet gerekend op zo’n drukte. Voor we gaan boarden, scoren we nog een klokkie voor Lisette en shades voor mezelf. We pinnen nog wat dollars en op naar de gate. Onze boeing 777 vertrekt stipt op tijd. Omdat we onze stoelen hebben geüpgrade, zitten we heerlijk comfortabel en vliegt de vlucht voorbij. Het is iets na vieren (plaatselijke tijd) als we landen in Lima. De koffers laten even op zich wachten maar dan is het snel door naar onze bed en breakfast. Een leuke stek midden in de betere wijk van Lima. De kamer is niet heel ruim maar wel netjes en schoon. Blijkbaar is de eigenaar een kunstenaar want overal in het gebouw en in de omliggende tuinen staan er bronzen beelden en hangen er kunstwerken aan de muur. Eigenlijk wil Lisette gaan slapen, maar we maken toch nog een ommetje. We struinen even over een marktje en lopen bij een Italiaan binnen waar we een pizza scoren voordat we naar bed gaan. Tja, beter maar direct beginnen om in het ritme van 7 uur later te komen.
Dag 2 Lima –> Cusco
Vandaag gaat de vakantie echt beginnen! Halverwege de ochtend vliegen we naar Cusco waar we iets voor de middag arriveren. Cusco, de navel van de wereld ligt op ruim 3000 meter. We worden weer netjes opgewacht bij het vliegveld en de bijzonder gastvrije reisleider neemt e.e.a. nog even met ons door. Ons hotel is een prachtige stek met een zeer karakteristieke uitstraling midden in het centrum. Onze kamer is top en van alle gemakken voorzien. Op het binnenpleintje staat een Inca dame met een jong lammetje te weven bij haar souvenirstandje. Lisette is direct verkocht en moet met het lammetje op de foto. Want dit is natuurlijk Uniek… nou ja…. Later blijkt heel Cusco vergeven te zijn van Inca’s met lammetjes 😉 ’s-Middags gaan we het stadje verkennen. Omdat er een soort van optocht was in de ochtend lopen er nog veel mensen in klederdrachten rond. Het stadje is verder erg relaxed en we brengen veel tijd door in het park bij de kathedraal. Heerlijk in het zonnetje mensen kijken en natuurlijk om het sfeertje op ons te laten inwerken. We bezoeken de zonnetempel, wat pleinen en de eerder genoemde kathedraal. ’s-Avonds eten op aanraden van de reisleider bij Chichiolina. En ja, het is een echte aanrader, wat een top tent, heerlijk!
Dag 3 Heilige Vallei
Vandaag hebben we een privé toer door de Heilige Vallei op het programma staan. Om half negen worden we opgepikt bij het hotel en zetten we als eerste de koers uit naar Chinchero Hier bezoeken we eerst een prachtig kerkje, gebouwd op de fundamenten van Inca restanten en terrassen die door de Inca’s voor het telen van gewassen werden gebruikt. Bij enkele lokale dames, krijgen we uitvoerig uitleg over het kleuren van de wol en het weven tot kledingstukken. Uiteraard loopt een ieder er in klederdracht bij. Daarna zetten we koers naar Moray. Deze behoorlijk jonge archeologische plek is erg fraai om te zien. Ook dit bouwwerk werd gebruikt voor het verbouwen van gewassen. Als we aansluitend doorrijden naar de zoutmijn van Madras, krijgen we het bericht door dat de treinen naar Machu Pichu de komende 2 dagen niet rijden. Onze plaatselijke touroperator heeft al een alternatief programma samengesteld. We blijven 1 nacht extra in Ollantaytambo en daarna maar 1 nacht in Machu Pichu. Na kort overleg bellen we hem echter terug met het verzoek een andere optie te bekijken. Vandaag nog met de trein naar Machu Pichu en daar dan 3 nachten blijven. Zo hebben we echt quality time daar en bovendien lijkt die stek ons veel meer de moeite waard om een extra nacht te vertoeven. Een halfuur later krijgen we positief bericht van Louis en gaan we snel lunchen voordat we richting station gaan. Uiteraard hebben we ons eerst verbaasd over de zoutmijnen van Maras Wat een bizar gezicht en knap bedacht door de Inca’s!
In Ollantaytambo moeten we snel onze koffers herindelen. We mogen nl. maar een kleine hoeveelheid meenemen naar Aguas Callientes. Het past maar net, maar wat een gehaast. Dan snel naar het station waar onze trein al staat te wachten. Een dik half uur later vertrekt de diesel met 5 wagons erachter, vol gepakt met toeristen. Het is een van de laatste treinen voor de komende 2 dagen. Het is een rit van 2.5 uur, een uur langer omdat we een paar keer moeten wachten op andere treinen en er is maar 1 spoor. Compleet afgestoft komen we aan bij het station in Aguas Callientes. We worden opgewacht door de manager van ons hotel Inca Terra. Snel inchecken en naar de kamer, het is aardig donker buiten maar de eerste indruk is helemaal goed. Zo ook de bediening in het restaurant, bijna ‘ster’ niveau en ook het eten is top, het beste tot nu toe in Peru. Vol maar met compleet lege accu’s duiken we daarna snel ons bed in, voorzien van een lekker kruikje voor Lisette.
Dag 4 Machu Picchu
Bij het krieken van de dag ben ik natuurlijk alweer wakker en iets na zessen ga ik een wandeling maken door de prachtige tuinen van Inca Terra. Bij toeval kom ik de vogelman van het Hotel tegen en samen gaan we op pad. Als eerste komen we de ‘Cock of the Rock’ Tegen. Het is de nationale vogel van Peru. Wow wat een geluk want deze zie je zeker niet elke dag! We lopen ongeveer ander halfuur door de tuinen en zien nog diverse papagaaien, kolibries en wat ander vliegend spul.
Daarna gaan we samen ontbijten, we kunnen heerlijk buiten zitten met uitzicht over de rivier. Het ultieme vakantiegevoel maakt zich steeds meer meester van ons. Rond half tien worden we opgehaald voor ons eerste bezoek aan Machu Pichu, ons hoofddoel van ons bezoek aan Peru. Deze hoog in de bergen gelegen Inca ruïne is één van de 7 wereldwonderen. Een dame pikt ons op aan de lobby en gidst ons naar het busstation. Onderweg krijgen we de benodigde tickets en aanvullende informatie. De tocht met de bus omhoog kost 25 minuten. Aan de top worden we opgewacht door onze gids ter plekke en betreden we Machu Pichu. Het is slechts enkele minuten lopen voordat je ineens oog in oog staat met Machu Pichu. Deze ‘verborgen’ Inca ruïne maakt direct een enorme indruk. Uren lopen we rond tussen de ruines van huizen, tempels en andere restanten terwijl onze gids ons van alle beschikbare toelichting voorziet. Echt onvoorstelbaar hoe men dit hier heeft kunnen bouwen, maar zeker ook hoe ingenieus bepaalde constructies gemaakt zijn. Als we afscheid hebben genomen van de gids, klim ik nog naar boven om de ultieme Machu Pichu foto te maken. Lisette blijft beneden zitten om haar rug wat te sparen en laat vanaf een mooi uitzichtpunt de verloren stad op haar inwerken. Bij het aan de uitgang gelegen hotel gaan we lunchen. We staan echter niet op de reserveringslijst, hier is iets met het omboeken niet goed gegaan. We bellen Louis en niet veel later is het geregeld, we mogen lunchen. De bussen rijden af en aan, dus we hoeven niet lang te wachten voordat we naar beneden mogen. Inmiddels hebben we begrepen dat er vandaag zo’n 300 bezoekers zijn geweest. Op een ‘normale’ dag zijn dit er ruim 2500. Ach zo heeft een treinstaking ook weer zijn voordelen. Terug bij het dorpje struinen we nog wat winkeltjes af, voordat we gaan relaxen bij ons hotel en later genieten van het avondeten.
Dag 5 Machu Picchu
Het is nog aardedonker als om half 5 de wekker gaat. Ik ga deze ochtend, alleen, terug naar Machu Pichu om de zonsopkomst daar te zien. Als ik iets na vijven bij het busstation kom staat er al een lange rij, bizar zeg! Ik zit in de 2e bus die iets na half zes vertrekt. Boven bij de ingang is het weer even wachten voordat de poort open gaat en ik deze oude stad nogmaals mag betreden. Direct klim ik naar boven, met enkele tussenstops want de hoogte slaat hier snel op je ademhaling (ruim 2500 mtr). Ik loop wat rond en stel mijn statief op op de in mijn ogen perfecte plek. Maar helaas, mijn wachten wordt niet beloond met een mooie zonsopkomst, het is te bewolkt. Na een uur of wat, besluit ik maar een stuk Inca trail te lopen. Het is een schitterend pad, langs een steile bergwand af, wederom sta ik versteld van de bouwkunde van de Inca’s . Op de weg terug kom ik de Amerikanen tegen die bij ons in de trein zaten. Als ik weer bij de verloren stad ben aangekomen, begint het zonnetje door te breken. Ik maak nog wat foto’s en zoek mijn weg naar de uitgang. Bijna een half uur moet ik hier wachten tot de bus vol genoeg is om te vertrekken. Later blijkt dit wachten niet zonder gevolgen te zijn geweest. Ik ben ongemerkt het slachtoffer geworden van een zwerm kleine vliegjes die het op mij hadden voorzien. Onder de jeukende beten kom ik weer terug in het hotel.
Samen brengen we de rest van de dag relaxend door bij het zwembad. Natuurlijk ben ik regelmatig druk in de weer met de kolibries, het blijft een uitdaging deze vliegend op de foto te zetten. Het is een heerlijke op en top vakantie dag die we in het restaurant van Inca Terra in stijl afsluiten.
Dag 6 Aguas Callientes –> Urubamba
Ik begin de dag weer met een ochtendwandeling onder begeleiding van de plaatselijke ‘vogelman’. We lopen een klein uurtje en er is helaas vandaag niet heel veel te zien, 1 echt gave soort de ‘Motmot’. Samen met Lisette ga ik even later ontbijten en check ik even de zakelijk mail. Toch maar even bellen met kantoor, kan het niet laten. Gelukkig is het druk en hectisch, dat is dit jaar wel eens anders geweest. Rond half negen sluiten we aan voor de bear-feading-tour. Bij Inca Terra zit namelijk een berenopvang. Het stelt allemaal maar weinig voor, de 3 beren zitten eigenlijk veel te klein behuisd. Dan rest ons het uitchecken en nestelen we ons nog even bij het zwembad. Hier zie ik even later een flinke slang (ruim 1 mtr. Lang), heel de lodge in rep en roer, maar hij blijkt niet giftig te zijn maar wel een gewillig fotomodel. Al met al een welkome afwisseling na al die kolibries. Om twaalf uur scoren we nog wat te lunchen voordat we naar het station gaan.
De rit terug gaat plaatsvinden met een van de toptreinen, de Vistadome. Het is te merken dat veel mensen Machu Pichu niet hebben kunnen bereiken want de trein is nog niet half vol. We hebben lekker 4 stoelen tot onze beschikking. De service aan boord is helemaal super, lekkere snackjes, wat te drinken en we krijgen zelfs een modeshow voorgeschoteld. En dat terwijl je door een schitterend landschap treint. Het raampje staat eigenlijk continu open voor foto’s en film. Na anderhalf uur zit de treintoer er helaas op. Wie had kunnen denken dat ik dat ooit van een treinrit zou zeggen, want ik heb niet zo veel met die dingen, ze komen altijd te laat. Bij het station worden we opgewacht door onze chauffeur. We halen eerst onze koffers op, voordat we naar het hotel voor deze nacht rijden. We hebben geen idee waar en wat doordat onze route is omgegooid door de treinstaking.
Het hotel Sol en Luna ligt in Urubamba De kamer is super ruim en netjes. Als we voor het avondeten naar een dansshow gaan, worden we verzocht deze te verlaten. Het is een privé show, wat een flauwekul. Het eten is ok, de gamba’s sturen we terug omdat ze niet gaar zijn…
Dag 7 Urubamba –> Cusco (Heilige Vallei)
Om 9 uur worden we opgepikt door onze chauffeur, nadat we van het beste ontbijt tot op heden hebben genoten. We rijden vandaag via de markt van Pisac terug naar Cusco. We zijn nog geen 5 minuten onderweg als we in een steegje ook iets van een markt zien. We vragen de chauffeur te stoppen en lopen richting de markt. Het is echt super, heerlijk authentiek. Geen toeristen, allen locals die hun inkopen doen. Vrachtwagens volgepakt met mensen alsof het vee is, rijden af en aan. De plaatselijke klederdrachten zijn echt schitterend. Super kleurrijk of vrouwen met hoge hoeden en super lange vlechtjes. Je ziet er drie stijlen door elkaar heen rondlopen. We laten het geheel op ons inwerken terwijl ik een geheugenkaartje volschiet. Na een uurtje rijden we door naar Pisac. Deze markt lijkt echt in geen enkel opzicht op de ervaring van vanochtend. Alleen maar toeristen, en souvenierkraampjes. Wel leuk hoor… vooral voor Lisette, die gaat weer eens helemaal los.
Het is een uur voorbij als we koers zetten richting Cusco, waar we iets voor tweeën arriveren. Hoe vreemd het ook klinkt, het voelt als thuiskomen. Een dag of 5 geleden waren we hier al, en we herkennen direct alle plekjes. Nadat we wat gerelaxed hebben, gaan we richting het plein waar we op een bankje van de zon en een BigMac genieten. Voordat we ’s-avonds bij Chichiolina gaan eten frissen we ons eerst even op bij ons hotel. Het eten is er weer uitstekend, jammer alleen dat we weer aan dezelfde tafel moeten zitten. De reservering was blijkbaar niet helemaal goed doorgekomen. Met een gratis dessert wordt dit foutje echter succesvol gecompenseerd.
Dag 8 Cusco –> Sao Paulo
De minst leuke dag (op voorhand) van deze vakantie, begint al niet lekker. De transfergids die ons komt oppikken wil dat we ruim 400 dollar aftikken voor de omboekingen etc. Gisteren heb ik echter met Pagona geregeld dat dit via hen loopt. De gids wil echter niet vertrekken voordat ik betaald heb, nadat ik hem, op niet te misverstane wijze, heb duidelijk gemaakt dat ik niet blij ben met de situatie, bel ik wederom met Pagona. Even later krijg ik 1000x excuses van de man, het was niet helemaal goed doorgekomen. Gelukkig verlopen de vluchten wel volgens plan. Doordat we een dikke 10 minuten vertraging hebben, hebben we minder dan een uur overstaptijd op Lima. Dit is dus echt kantje boord. Je moet nl. eerst omlopen richting douane, paspoorten checken, airport fee betalen en door de security check. Echt, ‘last call’ komen we aanstormen bij gate 14. Vervolgens blijken we omringd te zijn door een stel asoos, die niet willen switchen en we dus op enige afstand van elkaar zitten.
Op Gua-airport van Sao Paulo blijkt dat onze koffers de overstap gehaald hebben, pfffff. Snel nemen we de taxi naar ons hotel wat we de middag relaxen, slippers shoppen en natuurlijk weer eten voordat we naar bed gaan.
Dag 9 Sao Paulo –> Fazenda San Francisco
Vandaag dan naar de Pantanal. De vlucht van Soa Paulo naar Campo Granda is vreselijk, enorm veel turbulentie. Bovendien blijkt er een uur tijdverschil te zijn, vlucht is dus veel langer dan we dachten… Op het vliegveld worden we opgewacht door onze gids voor de komende dagen, ‘Valdir’. 100% gay, zeker weten, bovendien getooid in een volkomen onnatuurlijke haarkleur, doet me aan oom Pieter denken. Het is nog ruim 3 uur rijden naar Haciënda San Francisco, onderweg lunchen we en houden we het de meeste tijd droog. De aflopen dagen heeft het nl. nogal geregend. We zijn nog niet op het terrein van de lodge als we de eerste Capibara’s en zelfs een reuzenmiereneter zien! Als we ons huis betrokken hebben, krijgen we nog het nodige noodweer te verwerken. Hagelstenen zo groot als mega-knikkers, en enorme windstoten. Wow, we kwamen hier toch meer voor de zon….. We besluiten toch een avondsafari te wagen, doorweekt komen we 20 minuten later terug. Omdat het 15 minuten later weer droog is wagen we nog een poging. Deze mag iets langer duren maar opnieuw regen en onweer. Wel zien we vossen, capibara’s en een mooie uil.
Dag 10 Fazenda San Francisco
Na het ontbijt gaan we met de jeep op photosafari.We zien veel vogels, kaaimanen maar ook capibara’s en moerasherten. Het landschap vinden we wat minder, omdat het vrijwel helemaal gecultiveerd is (rijstvelden). Aansluitend is het direct lunchen en dan siësta tot half vier. Voor de middag staat er een boottocht op de planning. Valdir staat ons al op te wachten om richting de boot te vertrekken. De boottocht gaat door een mooie natuurlijke omgeving, het is er werkelijk vergeven van de vogels. Het zijn er veel en ook zeer divers. Echt heel veel ijsvogels, aalscholvers en diverse soorten reigers. Uiteraard zitten ook hier weer de nodige capibara’s en bovendien 2 soorten apen, kapucijners en zwartebrulapen. We varen door tot iets na zessen, dan is het naar de lodge terug voor het avondeten. Hier staat ons een minder leuke verrassing te wachten… er is een groep schoolkinderen aangekomen, leeftijd ongeveer 12 jaar oud. De avondsafari is weer leuk, vossen, capibara’s maar ook miereneters.
De nacht is een hel, onze kamer is omsingeld door rumoerige kinderkamers en als we dan eindelijk slapen wordt iedereen om 4 uur ’s-nachts gewekt door de leiders/leraren. De maat is vol!! Als eerste spreek ik de leiding van die kids aan, daarna doet lisette het nog eens fijntjes over. Tijdens het ontbijt doen we ons verhaal aan Valdir, hij onderneemt direct actie!
Dag 11 Fazenda San Francisco
De ochtend safari vandaag doen ze bewust door een wat natuurlijkere omgeving, en we zien ‘het gebruikelijke’ weer voorbij komen. Als we bijna bij de lodge zijn spot Valdir vlakbij een reuzenmiereneter. We kijken er nog bijna een uur na, voordat we terug naar de lodge gaan. We besluiten nog even terug te lopen, het is maar 500 meter van onze lodge vandaan. Hij komt nu wat uit de struiken tevoorschijn en steekt zelfs recht voor ons de weg over, gaaf!. Hij lijkt erg op zijn gemak te zijn, dus ik ga iets verder voor hem liggen, hij trekt zich niets van me aan en ik kan een paar mooie close-ups maken, kicken!!!
’s-Middags doen we weer een boottocht, die is net als gisteren weer genieten, wel een beetje van hetzelfde. Hierna mogen we onze bagage verhuizen naar het gastenverbllijf van de eigenaar, onze boodschap is duidelijk goed overgekomen. Die avond staat er weer een avondsafari op het programma, deze lijkt redelijk rustig te verlopen tot we opeens oog in oog staan met een Ocelot. Een kleine, maar bijzonder mooie en zeldzame katachtige, een soort mini jaguar. Als ik deze op de foto probeer te krijgen, duiken er ineens een aantal wasbeertjes op, de ocelot gaat er direct op af. Hij is niet succesvol en verdwijnt in het donker. Op weg terug naar de lodge komen we nog een ocelot tegen, helaas duikt deze direct de struiken in.
Dag 12 Campo Grande –> Cuyaba
Als we opstaan is het buiten noodweer, gelukkig komt Valdir een paar paraplu’s brengen. We ontbijten en pakken daarna onze koffers. Samen met Valdir neem ik nog even de vogelsoorten door en dan starten we onze reis naar het Pantanal Wildlife Center aan de noordkant van de Pantanal. De Pantanal is groot, net zo groot als Nederland en Portugal tezamen! Eerst weer 3 uur met de auto, 1 uur vliegen en dan eerst 1 uur over de verharde weg en dan de eerste 60 van 149 km onverhard en 127 bruggen. Het is 8 uur als we arriveren en aanschuiven voor het avondeten. Helaas is het meeste koud, zo ook de douche die we nemen voor het slapen gaan.
Dag 13 Pantanal Wildlife Center –> Jaguar Research Center
Vandaag vertrekken we vroeg naar het Jaguar Research Center, we doen bijna 3 uur over de laatste 90 km. Gelukkig is er onderweg het e.e.a. te zien en hebben we gezelschap van een Engels stel. We hebben een kwartiertje rust voordat we in de boot stappen voor de laatste etappe van 1 uur. We lunchen op een grote hotelboot, en starten onze eerste safari. Op zoek naar de Jaguar. We zien veel, otters, capibara’s en heel veel vogels maar geen jaguar. Als we op onze hotelboot aankomen is dit een enorme tegenvaller… Kamers zijn klein, airco is stuk en echt schoon is het ook niet. Het blijkt dat Charles Munn een conflict heeft met de vorige booteigenaar. Het lijkt erop dat wij hiervan de dupe zijn, want deze boot is echt heel veel ‘minder’. En voor zoveel geld per nacht, mag je toch echt iets meer verwachten. De nacht is geen pretje en we zijn blij als de eerste zonnestralen door de sponningen van de deur komen.
Dag 14 Jaguar Research Center
Terwijl we de laatste slok jus d’orange nemen, komt onze gids Fernando ons halen, we moeten nu de boot in en gaan…. We weten voldoende er is dus blijkbaar een Jaguar gezien. Na bijna 20 minuten varen zien we hem aan de kant liggen. Wat een prachtig indrukwekkend beest. Hij ligt er relaxed bij en kijkt af en toe een keertje op. Na bijna 1,5 uur vindt meneer (Hugo) het welletjes en neemt hij de biezen. Wij varen dan verder op zoek naar het volgende avontuur. We komen een flinke familie reuzenotters tegen, heel gaaf om te zien.
Na de te warme lunch, want de airco is nog steeds stuk, gaan we weer op pad. Op de boot varen is de enige manier om enige verkoeling te krijgen. Het is 40 graden en een luchtvochtigheid waar je niet blij van wordt. Er wordt deze middag nog een glimp van een jaguar opgevangen, maar helaas is dat alles buiten de otters, capibara’s, kaaimannen en de vele vogels.
Rond zessen zijn we weer terug op de boot, waar de airco nog steeds niet functioneert. Nog een half uurtje…. Het is uiteindelijk half negen als de airco het weer doet, en het in de eetruimte enigszins is te harden. Eten en naar bed, want morgen is het weer vroeg dag.
Dag 15 Jaguar Research Center –> Pantanal Wildlife Center
We worden redelijk uitgerust wakker (met dank aan de airco). Iets na vijven springen we uit bed (ik klim eruit) en maken we ons klaar voor het ontbijt en de volgende safari. Het is bijna 6 uur als we in de boot zitten. Als we een dik uur onderweg zijn begint de lucht te betrekken en een half uur later barst er een tropische storm los. Damm, snel terug naar de hotelboot, want dit is nix. Behoorlijk doorweekt komen we 45 minuten later aan bij de boot waar we ons opfrissen en wachten tot de bui(en) voorbij is/zijn. Maar helaas er komt geen einde aan de bui en om drie uur besluiten we maar aan de terugweg te beginnen. Ingepakt en poncho’s en vuilniszakken beginnen we aan het eerste uur, via de boot. Redelijk droog, wel koud, komen we aan bij de ‘vertrek haven’. Hier springen we achter op de truck, Lisette mag voorin (dat is het voordeel van zwanger zijn). Glibberend en glijdend baant de truck zich een weg richting het Pantanal Wildlife Center. Als we er 3.5 uur later bijna zijn, (we zien de lichtjes al) komt de truck vast te zitten. Een tracktor moet de truck de laatste 500 meter duwen. Al glijdend komt de truck voor de lodge tot stilstand. Eerst eten en dan snel een warme douche voordat we slapen gaan. Al met al een dag om snel te vergeten.
Dag 16 Pantanal Wildlife Center
Om zeven uur gaan we ontbijten. Buitens is het bewolkt maar droog! Rond acht uur stappen we in de boot voor een tocht over de rivier. Het is een mooie omgeving en er is veel vogel-wildlife te zien. Helaas zien we geen otters of tapirs, wel kaaimannen en capibara’s. In de loop van de ochtend komt het zonnetje door en wordt het snel warmer. Om 11 uur maken we een wandeling met onze gids Fernando en zien we een zeldzame vogel. Op weg naar de lodge zien we nog een vreemde eigenschap van de kaaimannen hier. Ze trillen met hun lijf waardoor er bubbels etc ontstaan en maken bijna een brullend geluid. Ik besluit nog even te blijven voor wat foto’s. Als ik een kwartier later richting lodge loop, komt er een enorme capibara familie voorbij rennen, erg leuk om te zien!
Na de lunch eerst een siesta en dan weer een boottocht opzoek naar de otters. De boottocht is weer erg leuk maar de otters laten zich helaas niet zien.
Dag 17 Cuyabo –> Florianapolis
Omdat we een lange reisdag voor de boeg hebben, hebben we in de ochtend helaas geen tijd meer voor een boottochtje. Het is ruim 3 uur terugrijden naar het vliegveld van Cuyabo. Met een halfuurtje vertraging vertrekken we richting Florianapolis. Onderweg hebben we een tussenlanding op Campo Grande, maar we hoeven het vliegtuig niet uit. Het is al aardig donker als we landen op Florianapolis, en het regent…. Het is drie kwartier rijden naar Ponta dos Ganchos. Hier worden we zeer vriendelijk ontvangen en worden we verrast met een upgrade naar een exclusieve villa. Daar zeggen we geen nee tegen en we laten ons naar de villa brengen. Een flinke schaal fruit staat er pontificaal op tafel te wachten. De Villa is werkelijk schitterend. 50” TV, WiFi, lounche bank, bar met o.a. een speciale wijn koelkast. De schuifpui naar buiten, komt uit op het terras met privé zwembad welke natuurlijk uitzicht heeft over de zee. Een hangmat en een heerlijk dubbelligbed maken het terras compleet. De slaapkamer is wel de grootste verrassing. Naast het enorme bed, een erker met jacuzzi. Deze staat gevuld en versiert met rozenblaadjes op ons te wachten. Een fles champagne in de koeler maakt het plaatje compleet. Ach dan is er natuurlijk ook nog een ruime sauna, en voor ieder een inloopkast en een privé toilet. Uiteraard dubbele wastafels en als kers op de slagroom een complete douchestraat met meerdere rain-fall douchekoppen. Hmmm dit gaat helemaal goed komen 😉
We duiken eerst de jacuzzi in, voordat we richting het diner gaan. Service en eten zijn hier ook perfect verzorgd. Omdat het buiten nog steeds regent laten we ons met de auto vervoeren. Voldaan duiken we niet veel later het heerlijke bed in.
Dag 18 Ponta dos Ganchos
Heerlijk uitgerust worden we wakker en maken we ons gereed voor het ontbijt. Dat kan hier heel de dag door, dus we hoeven ons nergens voor te haasten. Op weg naar het ontbijt, bekijken we het binnenzwembad en de gym. We kunnen lekker in het zonnetje, met uitzicht over een vissersbaai aanschuiven. Het ontbijt is een 6-7 gangen event. Heerlijk, allerlei lekkere en gezonde hapjes worden een voor een geserveerd. Dan snel naar het strand. Ook dit is weer paradijselijk. Voor elke gast staan er witte Havanna’s, die je nog maar meenemen ook. Ook hier genieten van het wildlife, een ijsvogeltje duikt recht voor ons de zee in en komt boven met een heerlijk visje. Na een uurtje zonnen en lezen nemen onze eerste Pinacolada’s. De lunch bestaat uit 3 gangen is wederom van een hoog niveau. De middag brengen we heerlijk aan het strand door. Ruim voor zonsondergang terug naar de villa, want hiervan willen we in de Jacuzzi genieten. Heerlijk, zo wil ik wel oud worden 😉
Dag 19 Ponta dos Ganchos
Helaas regen. Nou ja helaas. We vermaken ons prima in de Villa. We lezen wat, kijken een paar episodes 24 weg en genieten wederom van de jacuzzi. Op naar morgen!
Dag 20 Ponta dos Ganchos
Sunny Sunny Blue…. Het is weer stralend als we wakker worden en weer gaan genieten van het luxe ontbijt. De rest van de dag laat zich raden, zonnen/lezen/eten.
Dag 21 Ponta dos Ganchos –> Rio de Janeiro
In de ochtend kunnen we nog lekker van het resort genieten. We lunchen op het strand, we nemen een keur van luxe tappas, heerlijk! Rond de klok van enen worden we opgepikt en zit ons ‘Koninklijke leven voor even’ erop. Damm, dat ging snel, hier hadden we best aan kunnen wennen 😉 Vlucht etc. verloopt prima, als we in ons hotel aan de copacabana aankomen is het alweer tijd voor het avond eten. Eerst lopen we een stukje over de boulevard en doen we onze eerste indrukken op van Rio. Omdat we niet echt trek hebben nemen op het dak van ons hotel, bij het zwembad een snackje.
Dag 22+23 Rio de Janeiro –> Best
Vandaag vroeg eruit, we willen nog wat van de stad zien voordat we weer naar NL gaan. Als eerste gaan we naar Corcovado. Het is officieel een van de moderne 7 wereldwonderen, het enorme Jezus beeld bovenop de berg die hoog boven Rio uittoornt. Omhoog ga je met een klein treintje, door de nevelwouden op de berghelling. Af en toe vang je al een glimpje van het uitzicht op. Boven op de berg is het behoorlijk druk. Het beeld maakt hier in alle eerlijkheid niet de meeste indruk, dat is het uitzicht! Gelukkig lekker in het zonnetje en niet in de mist! We vertoeven er een zo’n drie kwartier voordat we weer terug gaan. In het treintje zit er een samba bandje waardoor de terugreis erg amusant is! Swingend en dansend komen we beneden aan. Officieel zouden we nu naar een stadion gaan, maar wij kiezen ervoor naar Pao do Acucar oftewel de Suikerberg te gaan. Omdat Lisette zwanger is, krijgen we overal voorrang, heerlijk! Met de kabelbaan naar boven, waar we wat snacken en van de view genieten. Omdat we nog wat tijd over hebben, sluiten we af met een wandeling over de Copa Cabana voordat we uitchecken en naar het vliegveld vertrekken. De vlucht naar Parijs verloop prima (lang leve de extra beenruimte). Helaas moeten we op Charles De Gaulle overstappen, dat vliegveld is en blijft een drama. Eerst 20 minuten wachten voor de gate en dan snel door douane en bagage controle. De ene rij is nog langer dan de andere. Bij douane schieten we voor en na lang wachten mogen we, omdat het vliegtuig over 15min. vertrekt, bij de bagage controle door de Businessclass poort. Wat een gedoe, wat een irritante Fransozen, komen na een heerlijke reis toch weer gestrest thuis….