Dag 1 Amsterdam – Johannesburg
Na de laatste inkopen op Schiphol vertrekt ons vliegtuig een minuut of 10 te laat. De vlucht verloopt verder prima. We komen zelfs iets eerder aan omdat de piloot wat meer kolen op het vuur heeft gegooid. Het motel in Johannesburg is prima. We duiken eigenlijk direct ons nest in.

Dag 2 Johannesburg – Windhoek – Okapuka <1> 
Het aanvliegen op Windhoek is door wat turbulentie erg hobbelig. Op het vliegveld worden we opgewacht door Marianne. In het busje naar Windhoek krijgen we nog wat laatste tips van haar en de vouchers. In Windhoek staat onze auto, een maatje groter dan besteld, op ons te wachten. Geheel volgens plan vertrekken we met onze Toyota Hilux, richting Okapuka Ranch. Het is nog geen ½ uur rijden en de lodge is lekker ruim en ziet er netjes uit. Als we richting het hoofdgebouw gaan om wat te drinken, komen we onderweg de ‘huis-struis’ tegen. Een goed benaderbare struisvogel die zich hier prima thuis voelt. Nadat we wat gedronken hebben gaan we mee de leeuwen voeren. Vanuit de observatiehut zien we direct een groot mannetje aankomen. In het licht van de ondergaande zon erg imposant. 2 vrouwtjes blijven respectvol op afstand tot de koning is uitgegeten. Na afloop drinken we nog even iets bij de vijver. Hier komen nu na zonsondergang div. dieren drinken, Kudu’s, Wilde Zwijnen en zelfs een enorme uil. Met een goede maaltijd komt er vervolgens een einde aan onze eerste dag in Namibië.

Accomodatie: Okapuka

Dag 3 Okapuka – Otjiwarongo <2>
Direct na het ontbijt vertrekken we richting de thuisbasis van de Africat Foundation. Onze eerste zorg is het vinden van een benzinepomp. Volgens het verhuurbedrijf moeten we dit gemakkelijk halen, de meter staat echter al ver in zijn reserve. In Otjiwarongo zien we gelukkig direct een pomp, er gaat 120 liter in…. De weg naar de (Bush) lodge is enigszins vaag, gelukkig hier en daar een bordje. Om 11 uur zijn we er al. Na een welkoms drankje maken we eerst een korte wandeling. Behalve enkele termietheuvels zien we alleen wat kudu’s. De lodge is echt super, één zijde kan je helemaal openmaken zodat je vanuit je bed een vrij uitzicht hebt over de savanne. De special voor ons geprepareerde lunch is ook geweldig. De rest van de middag brengen we door bij onze lodge, genieten van het uitzicht, de zon en de vele vogels die bij ons (privé) vijvertje komen drinken. Rond 16.30 uur gaan we op (avond) gamedrive. Middels tracking-zenders gaan we op zoek naar een van de luipaarden die zich in dit gebied ophouden. Een dag eerder heeft er één een Oryx gevangen bij een dam. In deze omgeving vinden we het luipaard dan ook in een boom. Wat een prachtige dieren zijn dit toch… Plotseling zien we waarom ze strak in een richting lag te turen, 75 mtr. verder zitten 2 cheeta’s met een verse Kudu-kill. Wat een feest op onze eerste safari. Het luipaard is inmiddels uit de boom vertrokken en wij gaan de cheeta’s van dichterbij bekijken. Later zien we het luipaard op een dam liggen, machtig!!!! Nadat we van de zonsondergang hebben genoten, is het tijd voor het avondeten. Ook dit is weer prima verzorgd. Later op de avond gaan we richting een schuilhut om te zien of er in dat gebied nog wat loos is. Het is intussen erg fris geworden door een koude wind uit Zuid-Afrika. Bij de schuilhut horen we direct een hoop kabaal, enkele honingdassen zijn aan het eten. Later zien we ook nog een paar stekelvarkens, deze zijn een stuk groter dan ik had verwacht. Beide diersoorten had ik bovendien nog nooit gezien in het wild. Na de nachtsafari is het tijd voor het bed, een heerlijk warm bed!

Accomodatie: Okonjima (African Wild Cat Foundation)

Dag 4 Otjiwarongo – Grootfontein <3>
De ochtend bij Okonjima staat in het teken van de Cheeta. Na een korte blik op enkele leeuwen, wat koffie en een muffin gaan we een groep cheeta’s voeren en krijgen we de nodige uitleg over de werkzaamheden van de Africat Foundation. Na de brunch vertrekken we rond 10.30 uur richting Ghaub. Guest Farm Ghaub ligt er erg netjes bij, de kamers zijn ruim maar zeker niet bijzonder luxe. We brengen de middag lekker relaxend en scrabbelend aan het zwembad door. ’s-Avonds eten we gezamenlijk met de manager en 2 andere Nederlandse gastes. Kortom een smakelijke en gezellige maaltijd.

Accomodatie: Ghaub Guest Farm

Dag 5 Grootfontein – Mahango Game Reserve <4> <8>
Het hoogte/diepte punt van de rit is het enorme contrast tussen het zuiden/midden en het noorden van Namibië. Zo’n 100 km voorbij Grootfontein staat er opeens een slagboom. Zodra je hier voorbij komt ga je 100 jaar terug in de tijd. Hier is bijna geen blanke meer te zien en leven de mensen echt nog een houten huisjes met rieten daken. En je ziet de mensen met emmers richting de waterpompen lopen. Later horen we dat de controle post er is om te voorkomen dat er vee van noord naar zuid gaat. Omdat het vee in het noorden met div. ziektes kampt.
Suclabo ligt aan de rivier en is een nette lodge. Het huisje is wat aan de krappe kant en helaas twee bedden met elk een aparte klamboe. Aan het einde van de middag maken we een boottocht. Eerst richting de Popa falls, en vervolgens een stuk de rivier op. We zien wat nijlpaarden en enkele wat kleinere krokodillen. Van het eten ’s-avonds zijn we niet echt onder de indruk.

Accomodatie: Sculabo Lodge

National Park: Caprivi

Dag 6 Mahango Game Reserve – Chobe National Park <5>
Vandaag rijden we Botswana binnen. Na de grenspost rijden we eigenlijk direct Chobe NP binnen. Onderweg zien we direct enkele olifanten en een paar kudu’s. Verder is het vrij rustig qua wild rondom de hoofdweg. Kubu lodge ligt ook weer aan de rivier en is wat ruimer qua opzet dan Suclabo en spreekt ons absoluut meer aan. Aan het einde van de middag maken we een boottocht over de Chobe. Er is vreselijk veel te zien, tientallen olifanten die komen drinken en veel vogels, apen, kudu’s, impala’s, krokodillen en buffels. We zien olifanten tot op zo’n 2 à 3 meter afstand, hier zijn ze niet altijd even blij mee, maar het is erg gaaf!

Accomodatie: Kubu Lodge

National Park: Chobe

Dag 7 Chobe National Park <5>
In de ochtend willen we zelf op safari gaan door Chobe. Echter na 25 mtr. hebben we een lekke band. Toevallig komt er net de Jeep aan voor de georganiseerde safari. Om toch nog wat van de ochtend mee te krijgen, besluiten we hier maar mee te gaan. Ff later geeft Andrea aan liever terug naar bed te willen, dus ik ga alleen. We zien o.a. olifanten, stokstaartjes en een leeuw. Hier en daar zie je helaas dode dieren liggen (Anthrax) zelfs een olifant. Al met al niet een echt spectaculaire ochtend. Bij de logde wil een van de medewerkers helpen met het wisselen van de band, dit is dan ook zo gepiept. Een toko, 50 mtr verder kan de kapotte band voor nog geen 8 euro repareren. De middag brengen we lekker door aan het zwembad. Voor de namiddag staat er weer een boottocht op het programma. We zien een enorme kudde buffels, div. visarenden, hippo’s (zelfs op het land), veel olifanten en een enorme krokodil op een paar meter afstand. Maar tijdens deze tocht geldt, ‘safe the best for last’. We zien op het einde een leeuw en de mooiste zonsondergang ooit. Een fantastische rode bol met een grazende kudde olifanten op de voorgrond. (sowieso een droom voor elke fotograaf). De afsluiting, het dinner is minder leuk. Het eten valt niet goed bij Andrea…

Dag 8 Chobe National Park – Victoria Falls <6>
Helaas valt ook het ontbijt niet goed. Gelukkig hoeven we vandaag maar een uurtje te rijden naar de Victoria Watervallen. Zeer irritant zijn echter de grensovergangen. Formuliertje hier, stempeltje daar, hier in de rij, daar in de rij. En dat helaas niet 1 keer. Bij het binnenkomen in Zimbabwe moeten we zelfs een aparte autoverzekering afsluiten, stelletje boeven. Volgens mij gewoon om de spaarpot van Mugabe te spekken.
Als we rond 10.30 aankomen bij de lodge kunnen we er gelukkig direct in. Na een paar uurtjes relaxen voelt Andrea zich gelukkig wat beter en besluiten we naar de waterval(len) te gaan.
Om kwart voor drie zijn we bij de watervallen. De wandeling naar de diverse viewpoints kan je prima zonder begeleiding doen. Het ene uitzicht is nog mooier dan het andere. Er staat ook een fantastische regenboog, die maakt het schouwspel meer dan compleet. Verder zijn ze veel breder dan ik verwacht had. Het is echt een overweldigend schouwspel.
Terug bij onze lodge (nadat ze mij een poot hebben uitgedraaid voor een flesje water), staat er een olifant in onze achtertuin te grazen en enkele bomen te slopen. Zo’n 100 mtr verder staat een kudde te drinken bij een waterplas. Overigens is ook de Zambezi vanaf onze lodge te zien.
’s-Avonds gaan we traditioneel eten in de bekroonde ‘Boma’. Eerst wordt volgens lokaal gebruik je handen gewassen en krijg je een lokaal drankje (erg smerig ;-)). Onze ober Lovemore is een erg leuke vent. Het voorgerecht is een soort van plaatselijke tappaz o.a. Krokodil, impala, vis en mais. Helaas moet Andrea het doen met soep, tomaten soep! Het hoofdgerecht is in buffet vorm, echt alles kan je krijgen van wildzwijn tot eland en van stoofpotjes tot en met wormen. Lokale dansers en muzikanten sieren het geheel op. Vooral het wildzwijn vind ik errug lekker!
.

Accomodatie: Lokothula Lodge

Activiteit : Olifant Safari

National Park: Victoria Falls

Dag 9 Victoria Falls <6>
Om 06.30 uur worden we opgehaald voor de olifant safari. Het is een verbouwde vrachtwagen, dat belooft wat. Ter plaatse aangekomen (na een korte rit). Krijgen we uiteraard eerst de nodig uitleg over hoe om te gaan met deze olifanten. Vervolgens nemen via een steiger plaats op een van de dieren. Wij hebben ons oog laten vallen op Sweety, een vrouwtje van 26 jaar oud. Nog niet helemaal volwassen dus. Later blijkt dat we wel voorop mag lopen omdat ze graag het goede voorbeeld geeft. De tocht duurt zo’n anderhalf uur. Onderweg zien we impala’s, kudu’s, een waterbok, een kudde elands en zelfs enkele giraffen. Toevalligerwijs heet ook hier onze gids weer Lovemore. Na afloop van de tocht mag je nog ff interactief zijn met je olifant. Dit is echt zeker zo leuk dan de tocht zelf. Erg gaaf om eens zo’n slurf aan te raken en tegen zo’n tientonner aan te knuffelen!! Natuurlijk geven we hem ook ‘snoepjes’ als beloning. Na deze erg gave ervaring staat er een heerlijk ontbijt te wachten. Na het ontbijt wordt de video bekek en die gedurende de ochtend gemaakt is. Het verbaast mij deze techniek hier aan te treffen. De video is erg leuk, en we besluiten hem te kopen. Nog voor het middag uur zijn we weer terug bij onze lodge, het weer is uiteraard weer fantastisch dus op naar het zwembad. Gelukkig een bad met niet al te koud water. ‘s-Avonds gaan we dineren in het nabij gelegen hotel. Het is de enigste keer deze vakantie dat we echt a-la-carte eten. Zonder spierpijn (lies) van de safari duiken we vervolgens ons nestje in

Dag 10 Victoria Falls – Mudumu National Park <7>
Een flinke afstand voor de boeg vandaag. En weer 4 grensposten. De reis valt gelukkig reuze mee en om 12.45 zijn we bij de lodge. We hebben mazzel want we krijgen de bruidsuite! Echt een prachtige kamer, met de veranda aan het water met uitzicht over de lagune en een heerlijk bad met een separate douche. Er is zelfs een buitendouche zodat je romantisch onder de sterrenhemel kunt douchen! Al direct zien we recht voor ons huisje een kudde olifanten stoeien in het water en de lagune oversteken. Wat een heerlijk begin van ons verblijf hier. Tijdens de boottocht ’s-avonds zien we weer div. olifanten en veel nijlpaarden. Na de tocht worden we direct welkom geheten met een glaasje cherry. Vervolgens lekker douchen om daarna te genieten van een top maaltijd.

Dag 11 Mudumu National Park <7>
Andrea wil graag ‘uitslapen’ maar ik wordt om 6.00 uur gewekt om deel te nemen aan de ochtend safari. Na een klein ontbijt om 6.30 uur vertrekken we. Het is erg fris, er staat een koude wind. Helaas zoeken veel dieren hierdoor beschutting en zien we behalve een paar buffels alleen wat ‘standaard’ dieren. Gelukkig stuiten we tegen het einde op een enorme kudde olifanten, tussen de 75 en de 100 dieren. Vooral de jonge mannetjes willen zich laten gelden t.o.v. de jeep. Het is vooral een prachtig gezicht om ze de weg, recht voor ons, te zien oversteken. Rond 11.00 uur zijn we terug en schuift ook Andrea aan voor de Brunch. Binnen een uur liggen we aan het zwembad lekker te scrabbelen. Het water is hier weer erg koud dus ik blijf lekker op het droge. Om 16.00 uur is er koffie en gebak, waarna we weer op de boot gaan. Op de vraag of we na de boottocht met wat rangers willen praten, zeggen we nee, we willen dat heerlijke bad wel eens uitproberen. We krijgen weer een prachtige zonsondergang te zien, en eindelijk weer een nijlpaard met een flink opengesperde bek.
Als we terug bij ons huisje komen, staat er een enorme verrassing te wachten. Het bad heeft men al vol laten lopen en overal staan kaarsjes en liggen takjes. Er staat zelfs een fles champagne in ijs klaar. Het lijkt zo net echt een honneymoon. Wat een service, geweldig!!! Het dinner is ook weer super verzorgd. Met een lekker glas wijn sluiten we de dag af aan het kampvuur.

Dag 12 Mudumu National Park – Mahango Game Reserve <8>
Vandaag een reisdag voor de boeg. We hebben zelfs onze plannen aangepast en besloten door te rijden naar Gaub ipv Suclabo lodge. Dat is dus een flink stuk verder, zodat we morgen nog sneller Etosha in kunnen. Bovendien sprak de omgeving van Suclabo ons niet echt aan.
De reis verloopt zeer voorspoedig. We vertrokken rond 7.15 en om 14.15 uur liggen we in Gaub aan het zwembad. ’s-Avonds is er een braai op zijn Namibisch. Het is goed te eten maar niet echt bijzonder

Accomodatie: Ghaub Guest Farm

National Park: Caprivi

Dag 13 Mahango Game Reserve – Etosha National Park (Namutoni) <9>
Een vroegertje vandaag, al voor zessen zijn we en-route. Lekker op tijd rijden we Etosha binnen. Tijdens onze ochtend drive zien we al vrij snel leeuwen bij de Fishermans pan en ff later bij Groot Otavi. We verbazen ons verder over de aantallen giraffen die we zien. Verder olifanten en ander grazend vee all-over the place.
De middag brengen we relaxend door bij het zwembad. Rond een uur of vier maak ik nog een rondje langs de velden. De leeuwen die in de ochtend bij de pan lagen, zijn er nog steeds, stelletje lamballen.

Accomodatie: Namutoni

National Park: Ethosha

Dag 14 Etosha National Park (Halali) <10>
De ochtend drive op weg naar Halal1 valt wat tegen. Bij Goas is het errug druk, enorme kuddes zijn hier aan het drinken. Echt een gaaf gezicht. Later zien we een kudde olifanten die lekker in de modder/water aan het stoeien zijn.
Het bevalt Andrea zo goed bij het zwembad, dat ik er ’s-avonds weer alleen op uit trek. De meeste tijd breng ik door bij Rietfontein. Hier zitten zowel leeuwen als olifanten, die beide deze waterplas claimen en elkaar angstvallig in de gaten houden.
Later op de avond zien we bij de verlichte waterplas bij Halale direct na aankomst een zwarte neushoorn en er scharrellen enkele jakhalzen rond. Later verschijnen er nog 4 neushoorns (+ jong) en 3 hyena’s. De volgende ochtend horen we dat er zelf een luipaard is wezen drinken… jammer dat Andrea op tijd naar bed wilde.

Accomodatie: Halali

Dag 15 Etosha National Park (Okaukuejo) <11>
Als 2e rijden we de gate uit. Eerst richting Goas, daar was het gisteren erg druk, en volgens de logboeken worden er daar regelmatig leeuwen en luipaarden gezien. Bij Goas komt er direct een Hyena met een kop van een eland aan sjouwen, met een stuk of 4 soort genoten achter zich aan. Er is dus een ‘kill’ geweest, of van leeuwen of wellicht van een luipaard. We zoeken bijna een uur, maar vinden verder niets. Het is alleen uitgestorven bij de waterplas, dat terwijl het gisteren zo vreselijk druk was. Voor we vertrekken besluiten we een kilometer of zo de andere kant op te rijden. Ook niks. Maar dan… net voordat we weer terug bij het Goas kruispunt zijn staat er opeens een luipaard, recht voor onze auto op de weg. Waaaanzinnig!!!! Dit is maar voor weinigen weggelegd. We volgen hem een minuut of 5, op weg naar de waterhole. Daar gaan we uiteindelijk op hem staan wachten, we zien hem nog een paar keer tot ie opeens verdwenen is. Dan komt er opeens een enorme leeuw tevoorschijn, die toevallig ook net dorst had. Wat een feest. Vol van deze mooie momenten gaan we via nog wat waterholes richting Okaukeujo.
’s-Avonds rijd ik richting de Onkondeka waterplas. Volgens een kennis van me en de logboeken zit er daar vaak een troep leeuwen. En jawel, boven op een heuvel liggen 2 mannetjes en onder de boom een stuk of 6 vrouwtjes. Ik ga precies tussen hen en de waterplas in staan. Vol verbazing zie ik een half uur later een auto aankomen met een lekke band. De idioten gaan de band op 40 mtr afstand van de leeuwen verwisselen. Na enige tijd staat een van de leeuwinnen op en komt recht op mij af lopen. Ze staart mij strak aan, als ze op 5 mtr is doe ik mijn raampje maar iets verder dicht…ze passeert mij vervolgens op nog geen meter afstand, erg heftig. Al helemaal als er even later nog 10 vrouwtjes recht op mij af komen (ik dacht dat er maar 6 waren…) Op een moment was ik echt door ze omsingeld! Wat een ervaring!!! Later zie ik 100 mtr. achter mij een moeilijk lopende zebra. Deze staat duidelijk op het menu van de leeuwen, want langzaam wordt de aanval in gezet. 3 leeuwinnen maken een omtrekkende beweging, 3 gaan er recht op af, en de rest wacht rustig af. De mannetjes slapen intussen gewoon door. Helaas vindt de ‘kill’ net achter een heuveltje plaats en is een stofwolk alles wat rest. Ik moet nu snel terug, want de gates van het kamp gaan zo sluiten. Aangekomen bij het kamp (net op tijd), blijken er ook hier net leeuwen aan het drinken te zijn. Later volgen er nog enkele zwarte neushoorns. Wat een dag……..

Accomodatie: Okaukuejo

Dag 16 Etosha National Park (Okaukuejo)<11>
Omdat Andrea in de ochtend wil uitslapen ga ik er alleen op uit. Eerst terug naar Okondeka, hier is echter niets te zien. Vervolgens besluit ik maar een scenic-drive te maken richting Sprookjes woud en de zoutvlakte om vervolgens te gaan relaxen bij het zwembad. ’s-Avonds is het een drukte van jewelste bij de waterhole. Een olifant (met ondergaande zon) steelt eerst de show. Later een enorme kudde giraffen en vele neushoorns. Twee van die dikhuiden krijgen zelfs ruzie met elkaar. We hebben inmiddels enkele Amerikanen leren kennen, waar we nog een biertje mee drinken en 2 Nederlanders (Melvin en Miranda) die hun accu oplader vergeten zijn. Toevallig had ik hetzelfde toestel. Ach zo kunnen ze weer enkele dagen vooruit. Het toeval wil dat ook zij morgen richting dezelfde Cheeta farm gaan als wij. Het zelfde geldt voor enkele Australiers/Nieuwzelanders die we de dagen ervoor ook gezien hebben in Etosha.

Accomodatie: Okaukuejo

National Park: Ethosha

Dag 17 Etosha National Park – Kamanjab <12> 
Voor we Etosha verlaten maken we nog een klein rondje door het park. Wederom komen we leeuwen tegen, nu zelfs met 3 welpjes. Bij dezelfde waterplas staan ook enkele witte olifanten, wit van het witte stof (zout?).
Bij de cheeta farm worden we erg vriendelijk ontvangen. Even later arriveren ook Melvin en Miranda. Aan het einde van de middag mogen we kennis maken met enkele tamme cheeta’s. Net Mommie maar dan net een maatje groter. Ze zijn gek op slippers en rugzakken. Even later heeft een van hen het ook gemund op onze rugtas, met pijn en moeite weet Andrea deze strijd te winnen. Na een uurtje rollebollen mogen we in een ‘bakkie’ gaan staan om de overige cheeta’s te gaan voeren. Een vrouwtje heeft net 2 jonkies, erg leuk! Van de Australiers horen we dat wij ’the talk of the town’ waren bij Etosha, ik had ze de avond hiervoor enkele foto’s van ‘ons’ luipaard laten zien, die hadden blijkbaar nogal wat indruk gemaakt. Het avondeten (buffet) is ook prima verzorgd, met een heerlijk glas wijn genieten we nog lang na van deze dag.

Accomodatie: Otjitotongwe Lodge

Dag 18 Kamanjab – Damaraland <13> 
Na het ontbijt gaan we richting Damaraland. Onderweg stoppen we bij Petrified Forrest. Geen spectaculaire tussenstop. Het leukste is wel onze gids, hij is een …… Ze hebben een zeer bijzondere taal met een aantal ‘kliks’ erin.
Het zwembad bij Twijfelfontein is heerlijk. Overal er omheen zie je dassies, hagedissen en eekhoorntjes. Om 16.30 gaan we op woestijn safari, op zoek naar de woestijn-olifant. Deze hebben zich echter te goed verstopt en we vinden er dus geen een. De natuur is weer totaal anders, samen met een mooie zonsondergang en een goed glas champagne, maakt dat veel goed. Tijdens het aansluitende diner worden we verrast doordat heel het personeel begint te zingen, vooral de big-mama’s uit de keuken stelen de show.

Accomodatie: Twijfelfontein Lodge

National Park: Damaraland

Dag 19 Damaraland – Swakopmund <14>
Onze eerste stop vandaag is Cape Cross op zo’n 300 km. Bijna de gehele weg is ‘gravel road’. Bij Cape Cross valt ons de stank (waar iedereen het altijd over heeft) reuze mee. Er liggen hier echt tienduizenden pelsrobben, wat een kabaal! Het is echt een drukte van jewelste, alles klimt en kruipt over elkaar heen. Echt een prachtig gezicht. Na een uurtje wandelen en kijken gaan we door richting Swakopmund.
Sam’s Giardino is makkelijk te vinden. Na het inchecken duiken we direct de stad in. Het is er precies zoals alle boeken zeggen, Duits. Het is helaas erg mistig en dat komt de uitstraling van het stadje niet ten goede. ’s-Avonds eten we in het hotel, dat overigens bekend staat om haar goede keuken. Het eten en de wijn zijn dan ook prima!

Accomodatie: Sam’s Giardino

National Park: Skeleton Coast

Dag 20 Swakopmund <14>
Om 6.30 uur worden we gewekt. Na het ontbijt snel richting Walvisbay voor de Dolfijn Cruise. Rond kwart over acht stappen we op de boot. Direct al worden we achtervolgd door enkele meeuwen ‘mine, mine, mine’. De visjes worden zo uit onze handen gegrist. Het wordt pas echt leuk als er opeens een pelikaan komt aanvliegen om een visje te scoren. Wat een prachtig beest, veel mooier dan de soorten bij Noord en Zuid Amerika. Hij komt echt super dichtbij! We zijn hiervan nog niet bekomen of er springt opeens een zeehond op de boot. Dit hadden we niet verwacht (wel gehoopt :-)) Spotty is met 1 visje echter niet tevreden dus gaan we er snel mee op de foto. Als Spotty er van door gaat maakt Israel zijn opwachting. Dit mannetje is een stuk groter en wil al helemaal niet vertrekken na het verorberen van enkele visjes. De hele trukendoos wordt opengetrokken om hem van de boot af te krijgen. Vervolgens gaan we door richting de oesterbanken en de Flamingo’s. Hier komen we vlakbij de Pelsrobben kolonie de eerste dolfijnen tegen, tuimelaars. Even later een wat kleinere soort, die lekker voor de boeg van de boot uit komen zwemmen/spelen. Bij een paar vissersboten, die hier voor anker liggen zit zelfs een pinguin te ruien. Terwijl we hier zitten te kijken, springt opeens Bushman aan boord. Een (arrogant) mannetje, 350kg schoon aan de haak. Echt super gaaf!! We gaan er samen snel mee op de foto. Voor we gaan picknicken komen we Sally nog tegen, zij komt niet aan boord maar voert een paar kunstjes in het water uit. Ook dat is een visje waard. Onder begeleiding van enkele pelikanen varen we richting een lunchplek. Een erg decadente lunch, oesters en champagne + div. vishapjes en broodjes. Tegen enen loopt het feest teneinde. Wat een ochtend!!
Na een frisse douche, want je gaat behoorlijk naar vis ruiken, hebben we een rondrit gemaakt, ‘De welsewitschia Drive’. Nog geen 2 km uit de kust, is het stralend weer. Het is een route met echt prachtige vergezichten. Een route door een erg ruig landschap, o.a. MoonValley. Uiteraard zie je ook her en der de Welsewitschia’s, van klein tot groot, sommige wel 1500 jaar oud. Het eten ’s-Avonds bij Sams is weer lekker en erg gezellig.

Activiteit : Seal & Dolphin Cruise

Dag 21 Swakopmund – Sossusvlei/Sesriem <15>
Vandaag gaan we richting de Sossusvlei. Dat belooft het laatste hoogtepunt van een fantastische reis te worden. De route is bijna volledig over gravelroad, maar erg mooi. Van woestijn tot berglandschap en savannes. Echt prachtige kleuren overal waar je kijkt. Na het inchecken gaan we richting Hammersteinlodge. Hier hebben ze jonge Caracals, hebben we gehoord. Helaas zijn ze aan de wandel en lopen wij richting een Cheeta en een luipaard die ze daar hebben. Helaas veel te klein behuisd. Als we terug bij de receptie komen, ligt een van de jonge caracals er te slapen. Erg mooi, karamel bruin met zwarte-pluim-oortjes. De rest van de middag brengen we relaxend door aan het zwembad.
’s-Avonds is het hier echt kraaaaak helder. Door het ontbreken van licht in de verre omgeving is de sterrenhemel adembenemend. Als je een kwartiertje hebt gekeken zie je nevels en vele kleuren in de lucht. Zelfs enkele ‘vallende sterren’!

Accomodatie: Desert Homested

National Park: Namib Naukluft

Dag 22 Sossusvlei/Sesriem <15>
Om 6.20 uur staan we voor de gate, 5 wachtenden voor ons. Helaas kwamen wij er te laat achter dat je perse in de Sossusvlei Lodge moet logeren om een uur voor zonsopkomst het park in te kunnen. Als we de permit hebben speren we eerst richting duin 45. Het is echter wel opletten want de weg is dramatisch slecht. Bij duin 45 zijn al wat mensen de berg opgeweest om de zonsopkomst te kijken. Als wij aan de klim beginnen is het vrij rustig. De beklimming is behoorlijk pittig, 150 mtr omhoog door dat mulle zand. Het uitzicht boven is erg mooi, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik er meer van had verwacht… Na de afdaling gaan we richting Death Vlei. De laatste 5 km mag je alleen rijden met een 4×4, yes!! Gebruiken we dat tenminste ook een keer. Lekker door het mulle zand crossen. Vanaf de parkeerplek is het 1,1 km naar Death Vlei. De omgeving is echt prachtig, helaas komen we er na ½ uur achter dat Andrea de filmcamera vergeten is… Death Vlei is absoluut adembenemend mooi, fantastisch. Het is zo bijzonder en zo mooi dat het erg surrealistisch oogt.
Na een korte picknick bij de auto gaan we naar SossusVlei. Ook leuk, maar na Death Vlei valt volgens mij alles tegen. Het mooie is hier dat je echt midden door de zandduinen loopt. Toevallig lopen we hier de Amerikanen tegen het lijf waar we in Etosha een biertje mee hebben gedronken! Aangezien ze de luxe van een koelbox hebben, krijgen wij hier een koud biertje aangeboden.
Vervolgens gaan we naar Seriem Canyon. Dat ligt slechts 4km van de gate. Nadat we de canyon van boven bekeken hebben dalen we ‘6 riemen’ af richting de bron. We maken een korte wandeling door de Canyon. Rond half drie zijn we weer terug bij onze lodge. Na een kleine lunch is het weer pool-time! Later op de middag genieten we, tijdens een potje Scrabbelen van de zonsondergang.

23 Sossusvlei/Sesriem – Windhoek <16>
Vandaag gaan we terug richting Windhoek. De route erheen is absoluut weer de moeite waard, hij loopt door en over enkele bergpassen. Omdat we lekker op tijd bij Amani zijn, besluiten we die middag in Windhoek te gaan shoppen. Als we net over de hoofdstraat lopen, lopen we wederom de Amerikanen tegen het lijf. Ze hebben een goede tip om te lunchen, spareribs en burgers, daar hadden we zin in! Na de lunch gaan we op souvenir jacht en maken we een korte wandeling door het park naar het ‘beroemde’ kerkje.
Rond 16.30 uur zijn we terug bij Amani, op tijd om mee de cheeta’s te voeren. Dat hadden we al eens eerder gedaan, maar toch. Na dit tripje, wil Allan ons zijn huis wel even laten zien, want daar moeten 2 African-wildcats zitten. Ze komen ons al direct tegemoet, Bonny & Clyde! Vanaf nu is Clyde een African housecat. Hij volgt ons overal en voor we het in de gaten hebben heeft ie mijn bed ingepikt. Tja, das genieten!!! Als we gaan dineren schuift Allan bij ons aan. Het is erg gezellig. Tot in de late uurtjes borrelen we door. Andrea ligt dan al lang op 1 oor.

Accomodatie: Amani Lodge

Dag 24/25 Windhoek – Johannesburg – Amsterdam 
Als we ’s-ochtens de gordijnen open doen, staan er 3 struisvogels in onze tuin. Die blijven ook leuk! Tijdens het ontbijt steelt Coco (een papagaai) de show. Wat een vrolijk beest, zegt hallo in vele talen en fluit de Marseillese. Als ik mijn laatste hap heb genomen zien we opeens 2 stokstaartjes, snel (met de camera) naar buiten. Ze zijn niet echt bang, dus we kunnen erg dichtbij komen. Wat een lieve diertjes.
Wat later gaan we met Allan naar Tanja (=cheeta). De avond ervoor had ze geen zin in ons. Nu kunnen we zo met haar knuffellen en dat blijft leuk! Als we wat later op de ochtend willen vertrekken, springt Clyde bij ons in de auto, hij wil ons niet laten gaan. Pfffff, zo wordt het wel een zwaar afscheid. Als we de auto hebben teruggebracht en hebben ingecheckt, hebben we nog ff om wat te shoppen. Niet te veel, want op Johannesburg moeten we 5 uur wachten….
De vlucht naar JB verloopt prima. Onvoorstelbaar genoeg komen we op JB weer een van die Amerikanen tegen, it’s a small world. Op de vlucht terug richting Amsterdam zitten we bij de nooduitgang, lekker veel beenruimte dus, wel wat frisser helaas. Na een prima vlucht landen we volgens plan in Amsterdam.
Het einde van een fantastische reis.