Marokko Maart 2008

Dag 1 Amsterdam –> Marakech
Het is erg vroeg dag vandaag. Al om 2.30 uur zitten we in de auto op weg naar Amsterdam. Vlak voor Schiphol halen wij mijn ouders, mijn broertje, schoonzus en petekind in. We gaan met zijn zevenen op reis, ter ere van het 40-jarige huwelijk van mijn ouders.
Op Schiphol verlopen het inchecken, douane en boarden volgens plan. Omdat het in Marokko 2 uur vroeger is, arriveren we al rond half elf in het hotel. Ons hotel Le Meridien N’Fis ligt er echt prachtig bij. Mooie kamers, heerlijke zwembaden en prachtige tuinen. We mogen nog bij het (wat uitgelopen) ontbijt aanschuiven (in het vliegtuig kregen we nix). Als onze magen gevuld zijn settelen we ons aan het zwembad om een paar uur te relaxen. Rond de klok van vieren gaan we lopend richting het centrum van Marrakech. We kijken vooral op het Djemaa el-Fna (‘marktplein’) onze ogen uit. Slangenbezweerders, tandartsen, dansers, fruitverkopers, eetkraampjes en ook apen stelen er de show. Vanuit dit plein lopen we de souks in, waar we een tijdje ronddolen. ‘Tussen kunst en kitsch’ zou hier een weekvullend programma kunnen opnemen. Nadat we een dik uur door de souks geslenterd hebben, drinken we wat op een dakterras met uitzicht op het Djemaa el-Fna, waar het zo tegen etenstijd nog drukker en levendiger wordt. Als de zon achter de horizon verdwijnt, houden wij een caleche (paard + wagen) aan, om ons terug naar het hotel te brengen. Eten doen we, nadat we ons hebben opgefrist, in het restaurant bij ons hotel. Buiten dat het personeel erg vriendelijk is, is het eten er ook ver boven verwachting goed. Hoogtepunt van de avond is het slabbertje dat Lisette krijgt met de tekst ‘Voor de allerliefste meter’. Paul en Bea zijn in blijde verwachting van een zusje of broertje voor Elke!

Dag 2 Marakech 
Nadat we buiten in het zonnetje hebben ontbeten nemen we de taxi naar Jardin Majorelle. Dit is de beroemdste tuin van Marrakech, genoemd naar de Franse kunstenaar Majorelle die de tuin omstreeks 1920 creëerde. De tuin werd later gekocht door modeontwerper Yves Saint-Laurent. De tuin is eigenlijk een aaneenschakeling van verschillende exotische tuinen vol met tropische planten, bloemen en vijvers, enkele gebouwen zijn kobalt blauw geverfd en hebben hierdoor een heel eigen sfeer. Als we een uurtje door de tuinen gelopen hebben, drinken we hier nog wat op een terrasje. Als we de laatste foto’s hebben genomen, lopen we naar buiten om een Caleche te scoren. Direct bij de ingang houden we er één aan om een rondrit door de stad te maken. We zijn nog maar net onderweg als de koetsier tot de orde wordt geroepen door enkele collega’s. Ook onze koetsier moet netjes op zijn beurt wachten en wij moeten overstappen op een andere koets. Helaas spreekt onze nieuwe koetsier net zoveel woorden engels als het aantal tanden in zijn mond, drie… We krijgen niet de gewenste route, maar genieten toch van het tochtje (1,5 uur) in de koets. Eindpunt is ons hotel, waar we lunchen en van de Siesta genieten.
Als Elke haar middagdut heeft gedaan, nemen we de taxi naar de ruines van het El-Badi paleis. De ruines zelf zijn verre van indrukwekkend, maar het uizicht met de besneeuwde Atlas bergtoppen op de achtergrond maakt veel goed. Evenals de vele ooievaars die overal op de daken en muren van het paleis zitten te broeden of met paringsrituelen bezig zijn. Net buiten het paleis, is er een leuk pleintje, waar de eerste souvenirs gekocht worden. Mijn vader laat hier zijn schoenen poetsen en Elke krijgt enkele gratis armbanden. We lopen terug via Djemaa el-Fna waar we nog eenmaal de sfeer opsnuiven voordat we morgen richting het Atlas gebergte gaan. Als we met de taxi bij het restaurant aankomen waar we willen gaan eten, blijkt deze nog gesloten te zijn. Op een nabij gelegen terras nemen een drankje tot het restaurant open gaat. Het is erg donker binnen, verder volledig in Marokkaanse sferen. Het eten is er prima verzorgd, de bediening erg vriendelijk dus we vermaken ons prima. Omdat het voor Elke al behoorlijk laat is, nemen we de taxi naar het hotel, waar we snel op 1 oor liggen.

Dag 3 Marakech –> Ouarzazate
We vertrekken rond 9.00 uur na het ontbijt, met onze privé chauffeur en busje. Zodra we Marrakech achter ons laten, rijden we richting het Atlas gebergte dat omhoog kruipt aan de horizon. Na ongeveer een uur kronkelt de weg omhoog en rijden we over één van de mooiste wegen van Marokko. Terrassen met tarwe, cactussen en palmbomen wisselen elkaar af, de uitzichten zijn waanzinnig. Langs de weg staan jongens die proberen kristallen en mineralen te verkopen. We rijden door kleine dorpjes, waar oude mannen met hun ezeltje omhoog sjokken terwijl in de verte de witte toppen van de Atlas opdoemen. Als de weg begint te dalen verandert het landschap plotsklaps. Via enkele vruchtbare valleien rijden we een semi-woestijn gebied binnen. De weg richting Ait Benhadou lijkt soms wel een maanlandschap. Als uit het niets verschijnt opeens aan de rechterkant een rivierbedding en de imposante kashba Ait Benhadou, omringt door palmbomen. Omdat de kasba zo mooi ligt, zijn hier al veel films opgenomen, o.a. Lawrence of Arabia en The Gladiator. Een kashba is een soort fort, opgetrokken uit klei vermengd met stro, waar een dorpsgemeenschap in woont. Er zijn nog steeds kashba’s die worden bewoond, maar niet meer zoveel als vroeger. De meeste kashba’s zijn dan ook verlaten, maar absoluut de moeite waard om te bezoeken. Als we, via zandzakken, de rivierbedding willen doorkruisen snelt de plaatselijk jeugd ons te hulp. Als we aan de overkant zijn, blijkt dat dit maar één doel had, ‘Geld’. Er moet netjes worden afgerekend voor de bewezen diensten. Als we wat straatjes bekeken hebben, lopen we via een andere route terug naar het nabijgelegen dorp waar we gaan lunchen.
Via de vruchtbare vallei rijden we vervolgens in ongeveer een uur naar het fraaie stadje Ouarzazate. Bij het stadje zelf passeren we diverse filmstudio’s, het staat hier ook wel bekend als het Hollywood van Noord-Afrika. We overnachten hier in Hotel Les Jardins, dit hotel is volledig in kasba stijl gebouwd. De namiddag relaxen we aan het zwembad. Omdat we hier halfpension hebben eten we in het restaurant van het Hotel. Het eten is er prima en wordt opgeleukt door een muzikant die Marokkaanse muziek speelt

Dag 4 Ouarzazate (Dades Vallei)
Na het ontbijt vertrekken we met onze chauffeur richting de Dades-vallei. Zodra we de stad verlaten, rijden we weer dwars door een maanlandschap richting de palmoase Skoura, ongeveer een uurtje verderop. Hier stoppen we bij Kashbah Ben Moro waar we een rondleiding krijgen en een paar leuke familie foto’s maken. Na Skoura zetten we koers richting het dorp El-Kelaa M’Gouma. We zijn niet lang onderweg als we een bedoeïenen konvooi in de woestijn. Mooi gezicht met het Atlas gebergte op de achtergrond!
Bij El-Kelaa M’Gouma slaan we af richting de Dades Vallei. Deze weg is nog mooier dan die vanuit Marrakech. Bizarre rotspartijen, vruchtbare palmvalleien, ruige bergen in alle kleuren en vormen, spectaculaire uitzichten en kleine dorpen wisselen elkaar af. We lunchen op een terras, in een vallei aan het water. Uit de bergen zien we herders met hun geiten en schapen hier afdalen om zicht te laven aan het heldere smeltwater. Het is hier zo lekker in het zonnetje dat we het eerste deel na de lunch lopen. Na een half uurtje pikt onze chauffeur ons op voor het laatste deel van tocht. Op de terugweg, stoppen we bij hotel Ben Moro, waar we even relaxen op de ligbedden in de tuin met een lekker koel drankje. Vanuit hier zie je ook de oude kashba liggen, waar we ’s-ochtends waren. Als we laat in de middag weer terug zijn in Ouarzazate gaan we voor wat inkopen hier kort het centrum in. Als we na zessen weer terug zijn in het hotel zijn we behoorlijk afgestoft. We hebben ook heel wat kilometers gemaakt vandaag. Hulde aan Elke want, ze heeft zicht echt super gedragen vandaag!<

Dag 5 Ouarzazate –> Agadir
Na het ontbijt vervolgen we onze reis langs de zuidkant van de Hoge Atlas, nu richting Agadir. Onderweg passeren we de dorpjes Taliouine en Tazanakht. Voor lunch kunnen we een bezoek brengen aan Taroudant. Hier hangt een echte Afrikaanse sfeer. Het stadje heeft een imposante stadsmuur uit de 18e eeuw. We lunchen op een terras aan een plein. Samen met Lisette loop ik nog even kort de souks in, wellicht dat we hier nog een leuk souveniertje kunnen scoren. Taroudant is echt heel erg stoffig, we besluiten hier verder niets te bezoeken en snel door te rijden naar Agadir. Als we Agadir binnen rijden valt ons direct op hoe westers het hier is in vergelijking met de binnenlanden. Ons hotel, eentje uit de RIU familie, ligt er prachtig bij. Na het inchecken en het droppen van de koffers in de kamer, nestelen we ons snel aan het zwembad. Het is all-inclusive dus we laten ons de cocktails goed smaken 😉 ’s-Avonds verkennen we het hotel wat verder en genieten we van een bijzonder goed buffet. Onder het genot van een laatste cocktail en de klanken van een live band, sluiten we de dag af.

Dag 6+7+8+9 Agadir
We maken optimaal gebruik van de vier relax dagen. We vertoeven veel aan het zwembad, maar uiteraard ook aan het strand. In Agadir zelf, bezoeken we de souks en het centrum, waar we de meeste souvenirs kopen. In de middag wordt er door de heren vaak een potje jeu-de-boules gespeeld. Erg gezellig en spannend want we zijn aan elkaar gewaagd. Aan het einde van de trip, laat ik me kronen tot kampioen. Elke vermaakt zich ook prima bij het kinderbadje, vooral de glijbaan is erg in trek. Omdat het volwassenen bad, heel geleidelijk afloopt, durven we haar ook hier rond te laten lopen, wat e.e.a. erg relaxed maakt. ’s-Avonds kan ze haar laatste energie kwijt met dansen voor de live-band onder toeziend oog van de heren. Want de dames waren meestal te vinden bij die sieradenstandjes op het terras… Kilo’s kettingen, kralen en ander bling-bling materiaal worden hier ingeslagen. Al met al een prachtig hotel, prima bediening en heerlijk eten (over de cocktails maar niet te spreken ;-))

Dag 10 Agadir –> Amsterdam
Direct na het ontbijt gaan we, met een privé transfer’ richting het vliegveld. Heel de terugreis verloopt voorspoedig. Omdat we in de avond-spits in Nederland aankomen, sluiten we de vakantie af met een gezamenlijk diner in Breukelen. Het einde van een heerlijke, gezellige en avontuurlijke reis naar Marokko. Een Marokko dat ons behoorlijk verrast heeft met zijn kindvriendelijkheid en gastvrijheid! Nu enkele jaren later kan ik wel zeggen dat deze reis een speciaal plekje heeft gekregen. Enkele weken na thuiskomst kregen we het slechte nieuws dat pa ongeneeslijk ziek was en veranderde ons leven voor altijd.