Honeymoon oktober 2009

Zie hier deel 1 v/d reis, Bruiloft in de Bush

Dag 11 Johannesburgl –>Nirobi (Giraffe Manor)
Na lekker geslapen en geluierd te hebben gaan we richting Nairobi. Het is een prima vlucht en ook de douane gaat redelijk snel. Als we met onze chauffeur naar de lodge rijden zie je direct een groot verschil met ZAf, er is veel meer armoede op straat. Ook de meeste auto’s zijn van een bedenkelijke kwaliteit, wat een stank….. Na een uurtje rijden (flinke file gehad), komen we aan bij onze lodge, Giraffe Manor. Het ziet er echt super uit!!!!! Een klassiek Engels landhuis, midden in Afrika. Ook heel het interieur ademt de koloniale sfeer nog uit. Na het inchecken relaxen bij de haard met Amarula en schuiven we niet veel later aan bij een heerlijk sfeervol diner bij kaarslicht. We dineren samen met een Iers honeymoon Koppel en de manager. Na het eten ontmoeten we enkele giraffes. Eentje komt met zijn hoofd naar binnen om wat te snacken en een kusje te brengen.

Dag 12 Nirobi –> Governors Camp (Maasai Mara)
We staan vroeg op om wat tijd met de Giraffen door te brengen. We zitten nog niet aan de ontbijttafel of de eerste komt al met zijn hoofd naar binnen. Super leuk! Ondanks dat het ontbijt heerlijk is, hebben we er maar weinig oog voor door al het giraffen spektakel. Als we onze koffers gaan ‘ompakken’, we nemen namelijk niet alles mee naar de Maasai Mara, steekt een enorme giraffe zijn hoofd door ons slaapkamerraam naar binnen! Halverwege de ochtend vertrekken we naar een klein binnenlands vliegveld. We moeten een uurtje wachten voor we mogen vertrekken. Het is verder prima vlucht, voor een groot deel over de Maasai Mara, bij de 3e stop mogen we eruit. Het is maar een klein stukje naar het kamp en toch zien we al leeuwen onderweg. We krijgen een leuke tent met uitzicht op water. Niet super-de-luxe, maar het is schoon en prima onderhouden.
Het lunchbuffet is prima en voor onze eerste Safari hebben we nog wat relax tijd. Onze gids heet Sopia, hij lijkt op het eerste oog wat stil, maar dat wordt gecompenseerd door onze Engelse bijrijders. Ze zijn al eerder in Afrika geweest maar hebben nog nooit een luipaard gezien. Ik stel ze gerust, wij zien namelijk altijd luipaarden. Vandaar ook de bijnaam ‘Lucky Leopard Erik’! Voor ons is het hoogtepunt een hunt. Een leeuwin gaat echt full-speed achter een Warthog aan, helaas voor haar niet succesvol. Verder zien we dat de grote trek (The Migration) in volle gang is. Duizenden gnoes en zebra’s grazen en lopen over de vlaktes. Ook het Engelse stel wordt op hun wenken bediend, een luipaard op enige afstand in een boom. Tja, wij zijn niet verrast 😉
Terug bij het kamp gaan we als eerste weer lekker aan de Amarula. Er zitten ook enkele grote bushbaby’s in een boom, Lisette ziet deze knuffels voor het eerst! Ik spreek de manager van het kamp aan, ik ben niet blij dat onze jeep geen radio heeft. Hierdoor kunnen we belangrijke dingen missen die eventueel door een collega gids worden gespot. De manager zegt toe, de jeep van Sophia met een radio uit te rusten. Als we naar de tent willen om ons op te frissen, worden we tegengehouden door de bewaking. Er lopen olifanten door het kamp en dat is te gevaarlijk, dus maar ongewassen aan tafel 😉 Na het prima diner, is de kust veilig en kunnen we naar onze tent, waar we tevreden ons hoofd in de kussens leggen. Niet veel later word ik voor het eerst wakker, vlakbij ons staat een nijlpaard stevig te kauwen, wat een herrie. Midden in de nacht schrik ik wakker van brekende takken, olifanten? Als er opeens één naast ons begint te trompetteren, weten we het zeker Olifanten! Stilletjes blijven we liggen en niet veel later horen we ze weglopen.

Dag 13 Maasai Mara (Governors Camp)
Om 6 uur worden we gewekt om vervolgens een half uur later te vertrekken. Normaal kom je rond 9 uur terug voor het ontbijt, wij hebben voor een lange drive met picknick gekozen. We zijn nog geen 5 minuten onderweg en de hebben de eerste leeuwen al te pakken, we volgen ze even en komen bij de rest van de groep uit. Nu bestaande uit 2 volwassen mannetjes, 4 vrouwtjes en enkele jonge mannetjes. Het is een flink deel van de ‘March Pride’ uit Big Cat Diary. Een beroemde serie van de BBC. We vervolgen ons pad later en we hebben weer geluk met de luipaarden. Als we bij de rivier aankomen, besluit er een uit de dekking te komen en gaan te drinken. Onze twee Engelse bijrijders gaan uit hun dak. Lucky Leopard Erik, maakt zijn naam weer waar 😉 We zien Jonathan één van de presentatoren van Big Cat Diary hier voor het eerst. Als het luipaard weer dekking zoekt, recht onder onze auto in de bedding, rijden wij weer verder. Het geluk kan niet op, we ontdekken Shakira (Cheetah), een van de sterren uit de BBC serie, en haar 3 kittens van een maand of 11 oud, ze liggen heerlijk aan een impala te knagen. Als we een half uurtje hebben staan kijken gaan ze aan de wandel. Even later een ‘magisch’ moment, als de 3 kittens op een termieten heuvel klimmen. Tijd voor het ontbijt! Aan de Mara rivier met uitzicht om een flinke groep nijlpaarden, praten we na en genieten we van de picknick. Onze gids heeft echt fantastische ogen, op een onmogelijke plek ziet hij een leeuw liggen nadat we de picknick plek hebben verlaten. Het is een stevig mannetje, een zoon van Notch uit Big Cat Diary. Hij heeft er echter geen zin in, en trekt zich samen met een leeuwin terug. Wij rijden verder. Even later stoppen we voor een gazelle, hierdoor spotten we hem echter weer. Hij is uit de dekking gekomen en aan de wandel. Tot onze grote verbazing besluit hij onze jeep voor de schaduw te gebruiken, echt recht onder mij legt hij zichzelf neer…. Yep, dit is een beetje eng. Een andere jeep komt onze film- en fotospullen ophalen om dit voor ons vast te leggen. Alsof het afgesproken is, gaat de leeuw, nadat wij de motor hebben gestart, bij hen liggen. Zo kunnen wij nu dezelfde foto van hen maken. Helaas geen drukte bij de rivier vandaag en rijden we terug naar het camp.
De lunch aan de rivier is weer helemaal super, lekker eten, lekker weer en een heerlijke stek. De uren erna relaxen we bij onze tent. Een heerlijke powernap en wat lezen op ons terras voor de deur, vanwaar we de hippo’s in de gaten kunnen houden. Uitgerust binnen we om 15.30 uur aan de avond safari. Er is wederom veel te zien. Leeuwen met een gnoe kill, waar overigens 2 kittens lekker aan het spelen zijn, heerlijk om ze zo onbevangen te zien stoeien. We zien ook Lisette’s favoriete vogel, de Secretary bird, lekker deftig over de savanne flanerend. Verder o.a. een flinke groep hyena’s, op zoek naar iets lekkers. Het diner is weer prima zodat we moe maar ook voldaan ons bed gaan opzoeken. Hopelijk een rustige nacht vandaag….. Het is echter weer een spannende nacht. Een flinke kudde olifanten trekt dwars door het kamp, slopen bomen voor en naast onze hut, scary! Als ik door een kiertje naar buiten kijk zie ik de enorme schaduwen voorbij trekken… ik ben klein en jij bent groot….

Dag 14 Maasai Mara (Governors Camp)
We vragen ons echt af of het nog beter kan dan gisteren. Ook vandaag gaan we weer heel de ochtend op pad. Onze gids wil eerst op zoek naar het luipaard met 2 kittens van een week of 7 oud. Onderweg zien we een familie hyena’s. Helaas is het luipaard met de 2 cups al gespot en is het erg druk, ze liggen met een kill onder een boom. Niet echt een kans op mooie foto’s. Als ze plots van haar plek komt om de maag te begraven, krijgen we haar gelukkig vol in beeld, incl. 1 van de cups. Niet veel later gaat ze aan de wandel, dan is het gokken waarheen en wij rijden de bush in, in de hoop dat ze deze kant op gaat komen. Jackpot! We hebben mazzel, ze komt niet veel later met haar cups voorbij lopen en gaat iets verder in de bush liggen. De cups spelen lekker in een paar stuiken en bomen. Jonathan Scott van ‘Big Cat Diary’ komt even later vragen of wij ze nog zien, ach zo’n beroemdheid helpen we graag op weg 😉 Wij rijden verder, eens kijken wat er nog op ons pad komen. Het is al vroeg warm vandaag, kraak helder! In de verte spot Sopia enkele Massaai giraffen, die hadden we nog niet gezien. Eindelijk weer eens een ‘prive spot’, we blijven dan ook even genieten van de giraffen. De eerste die aansluiten is de filmploeg van Disney, ach zo helpen we al die filmploegen een handje vandaag. Terwijl we naar de rivier rijden, komen we Shakira de luipaard en haar 3 kids weer tegen. Ze zijn duidelijk op zoek naar wat te eten. Na ze een halfuurtje gevolgd te hebben is het dan zo ver… Shakira zet de sprint in, tjee wat gaat dit snel, we speren er achteraan en vlak voor ons heeft ze een jonge thompson gazelle te pakken. Direct sluiten haar 3 kittens aan om de kill af te ronden. Ze zijn hier nog niet echt bedreven in, een minuut of 5 blijft de gazelle tekenen van leven geven. Moeders besluit om in te grijpen en loopt met de prooi recht aan ons voorbij naar een betere plek om van deze snack te genieten. Waauw wat een moment….. Tijd voor een flink verlaat ontbijt. Het is na tienen als we richting de rivier gaan, kijken of er vandaag wordt overgestoken. Onderweg komen we Notch nog tegen, een van de sterren (een flinke mannetjes leeuw) uit de serie van Big Cat Diary. Bij de Mara rivier is het erg druk, het duurt even voordat enkele zebra’s het voortouw lijken te nemen, halverwege de rivier keren ze echter weer om. Tja, dan maar terug voor de lunch. Ruim een uur te laat, rond half 2 zijn we bij het camp. Snel lunchen en nog een dik uur relaxen voor we weer aan de bak moeten.
Voor de middag/avond safari gaan we eerst weer richting de Mara of er nu wel een oversteek is, de duizenden gnoe’s en zebra’s zijn echter verdwenen en niet overgestoken, morgen misschien? Terwijl we verder rijden ziet Sopia opeens een leeuwin, terwijl we erbij staan, spot hij de kittens boven op een berg tussen de struiken. Door de vele stenen en rotsen kunnen we niet super dichtbij komen. Vanaf een meter of tien kunnen we toch genieten van 6 kittens, 3 van nog geen 2 maanden en 3 van een maand of 5, super lief! Het duurt niet lang voor Big Cat Diary zich bij ons aansluit 😉 Maar wij hebben de beste plek, hahaha. Als we verder rijden, treffen we niet veel later Notchs zoon weer, hij is echter te lui zich te bewegen, dus rijden we snel verder. Het laatste hoogtepunt van de avond is Shakira met haar 3 dochters. Ze liggen mooi op een termieten heuvel te poseren. Helaas geen actie, en wij keren terug naar de lodge. In de bar nemen we eerst weer een drankje. Even Bea bellen voor haar verjaardag en het thuisfront van de laatste avonturen op de hoogte brengen. In de verte begint het flink te weerlichten, nog voor het avondeten heeft het onweer ons bereikt.

Dag 15 Maasai Mara –> Nirobi –> Arusha (Tanzania)
We hebben eindelijk weer eens een rustige nacht achter de rug, geen olifanten die ons uit de slaap hebben gehouden. Om exact 6.30 uur, rijden we de poort van de lodge uit voor onze laatste safari hier. Het was ook prima zo, we hebben al meer gezien dan dat we hadden durven hopen, tijd om verder te gaan. Het is een prachtige zonsopkomst vandaag en we proberen deze op de foto te zetten met enkele buffels. Sopia kiest ervoor om weer richting de Mara rivier te rijden, misschien hebben we vandaag wel geluk met de oversteek. De weg ernaar toe is zeer indrukwekkend, werkelijk tienduizenden gnoe’s, maar ook zebra’s en topies staan op de vlaktes te grazen. Als we de rivier naderen, doorkruisen we een enorme kudde gnoe’s die wel op hol lijken geslagen, ze rennen met zijn duizenden achter elkaar aan. Sopia verteld dat er niet veel verder ook een oversteekplaats is, dus rijden we naar toe. Even later staan we daar met 2 andere jeeps te wachten, een minuutje of 10 volgens onze gids…. Op de minuut af heeft hij gelijk. Er verschijnt een enorme stofwolk achter ons, de gnoes komen eraan! Werkelijk recht voor ons, storten ze zicht het water in. We worden overmeesterd door een hels kabaal van geloei, getrappel en geplons. Met duizenden tegelijk banen ze zich een weg naar de overkant, zelfs de krokodillen maken zich uit de voeten voor deze massa. Aan de overzijde kunnen ze in eerste instantie de juiste weg niet vinden, alles gaat er door en over elkaar heen. Exact 6 minuten en 5 seconden later, bereikt de laatste de overkant. WAAUW, wat een geweld, vol adrenaline worden er in de jeeps die erbij stonden overwinningskreten geslaakt. Dit was misschien wel het meest spectaculaire dat ik ooit heb meegemaakt, hier komt geen kill of hunt tegenop, SUPER!!!!! Net op dat moment komt Jonathan Scott van de BBC (Big Cat Diary) aanrijden, te laat dus…. de stakker 😉
Wij gaan op zoek naar de volgende spot. We treffen een leeuw aan met een gazelle. Waarschijnlijk gepikt van een luipaard. Op korte afstand liggen enkele hyena’s te wachten tot ze ‘aan de beurt’ zijn. Een stuk verder, treffen we de 3 zonen van Shakira. Ze struinen wat rond, maar Shakira zelf is nergens te bekennen, we moeten ook echt terug naar de lodge voor het ontbijt en om uit te checken. Vlak bij de lodge nog een mooi fotomoment met enkele olifanten, dan ziet Sopia opeens enkele hyena’s rennen. Ze hebben een wildzwijn te pakken, als we hierbij staan te kijken, ineens weer commotie, een van de hyena’s heeft een jonge gazelle te pakken, een flinke achtervolging is het gevolg. Wat een ochtend weer…. Slechts een half uurtje rest ons voor het ontbijt want om 11.00 uur wordt ons vliegtuig verwacht. We checken uit en geven Sopia zijn welverdiende tip! Bij het uitrijden van de gate geven we de ‘saluut man’, die met een aanstekelijke glimlach ons telkens weer welkom hete ook een fooi. Als we een paar honderd meter onderweg zijn, stopt de jeep ermee….. In de verte zien we dat er een vliegtuig staat te wachten. Een andere jeep komt aanscheuren om ons verder te helpen. Als we een paar minuten later op het vliegveld zijn, blijkt het niet ons vliegtuig te zijn 😉 Onze vlucht die een halfuurtje vertraagt is, verloopt verder prima., en drie kwartier later zitten we in Nairobi in de auto van ‘onze man’ daar. We gaan lunchen bij Giraffe Manor, een leuk weerzien met de Giraffen daar. De lunch is prima, en vlak voordat we vertrekken, komen er nog een stuk of 3 langnekken afscheid van ons nemen.
Het vliegveld van Nairobi is echt een zooitje, de winkels verkopen alleen maar zooi en zo ruikt het er ook…. Ons vliegtuig naar Tanzania (Kilimanjaro) vertrekt zelfs 15 minuten te vroeg, na een minuut of 40 zijn we er al. De douane is een heel gedoe, eerst formulieren invullen ivm de Mexicaanse griep, dan voor het visum en daar voor de douane. Het is er ook bloed heet, pffff wat een gedoe. De koffers liggen stil op de band als we bij de bagage afdeling aankomen. Onze chauffeur en gids voor de komende week, staat op ons te wachten en dropt ons bij een mooie lodge, nog een stukje voor Arusha. De kamer ziet er netjes uit, ons bed is bestrooid met rozenblaadjes en een lekkere fruitschaal wordt er voor ons bezorgd. We eten er lekker in de tuin, rondom het kamvuur en daarna snel naar bed. Het was een zeer enerverende dag!

Dag 16 Arusha –> Lake Manyara (Kirurumu Lodge)
We kunnen vandaag uitslapen en op ons gemak ontbijten. Pas tegen 9.30 komt ons gids ons oppikken. De route wordt met een lokale dame nog even doorgenomen voordat we vertrekken. Onderweg stoppen we bij een ATM en bij een souvenirwinkel. Deze is echt veel te massaal en commercieel, niet ons ding. Het is al met al een dikke 2 uur rijden naar Kirurumu Lodge bij het NP Lake Manyara. Vooral de laatste 6 km zijn qua weg een drama. Na het inchecken kunnen we aanschuiven bij de lunch en hebben we nog een uur of wat om te relaxen. We zijn niet echt enthousiast over de lodge. Als eerste heeft onze tent weinig privacy, hij ligt dicht aan het hoofdpad. Daarnaast heeft ons bed ook geen klamboe, zou toch echt moeten in deze omgeving. We brengen de namiddag door in het park. Het park is erg groen, prachtige bossen met watertjes. Qua wildlife is het mooi maar niet heel bijzonder. We zien o.a. olifanten, nijlpaarden, giraffen, buffels, impala’s, zeebra’s, gnoes en veel vogelsoorten. Het avondeten is niet bijzonder, wel ok en we duiken vrij vroeg ons bed in. Het is morgen weer vroeg dag!

Dag 17 Lake Manyara
Onze gids komt bijna 20 minuten te laat aankakken. Onze jeep werd geblokkeerd door een andere auto. Hiervan was de chauffeur blijkbaar maar lastig te vinden, ach ja…. Afrika…. Rond 7.00 uur rijden we het park uiteindelijk in. Het is er nu nog heerlijk rustig en dat is ook aan het wildlife te merken. Dik-diks en ook de blue-monkey hadden we nog niet gezien. Sowieso is het overal veel ‘drukker’ wat de dieren betreft. We ontbijten midden in het park, met uitzicht op de lagune. Wat ons opvalt zijn de vele wervelwinden (soort tornado’s) die we overal zien. Een halfuur naar het ontbijt stuiten we op een verse leeuwen kill, ze hebben een buffel te pakken. Terwijl de rest onder een boom ligt te relaxen mag 1 leeuwin de prooi bewaken. Bij de hotsprings stappen we uit, om de flamingo’s vanaf hier eens goed te bekijken. Echt bizar hoe warm het water hier is dat uit de grond komt. Ik word meer gefascineerd door 2 bijeneters die lekker op jacht zijn. Wat een prachtige kleurrijke vogeltjes zijn dit toch! Na een halfuurtje pauzeren, rijden we nog een stukje door het park in. Hier zien we een Klipspringer mooi poseren op een paar rotsen en later nog een prachtige hornbil, een soort van neushoornvogel.
Terug bij de lodge, gaan we lunchen en brengen we de middag lekker relaxend door. Terwijl we bij de bar zitten, zien we hoe er een enorme stofwolk over het park trekt. Verder houden we het lekker bij onze boeken en drankjes.

Dag 18 Lake Manyara–> Ngorongoro
We kunnen weer eens lekker uitslapen, pas om 9.30 uur vertrekken we richting NgoroNgoro. Hierdoor gaan we pas rond half negen ontbijten, een drama… er is geen brood meer, veel fruit is op en bacon of kaas zijn er ook niet meer te vinden. Maar snel vertrekken dan. Tot mijn verbazing is het slechts 1,5 uur rijden. Beetje vreemd gepland door onze touroperator, als we wat eerder waren vertrokken, hadden we de rest van de dag lekker in de krater kunnen doorbrengen. We besluiten een masaai dorp te bezoeken. We geven aan dat we liever niet naar een te toeristisch dorp willen. Helaas, 100 dollar en een illusie armer lopen we zo’n 3 kwartier later het dorp uit. Het was alleen maar commercieel met veel sieraden winkels in het centrum van de kraal. Als we vragen wat het kost om de middag de krater in te gaan, blijkt na een telefoontje naar het hoofdkantoor van Simba dat dit 350 dollar moet kosten. Wat een ratten, daar trappen wij dus niet in. Aangekomen bij de Serena lodge, checken we in, en maken we gebruik van de lunch. De middag relaxen valt ons vies tegen, geen mooi zonnedek en de kamer is zwaar gedateerd en stoffig. Het toilet werkt niet naar behoren, de deur sluit niet goed (rammel rammel) en de bedden zijn dramatisch. We klagen wat en de meeste euvels zijn die avond opgelost. We komen een gezellig stel uit NL tegen, Mia en Martin. Hier brengen we de middag al borrelend mee door en kijken we naar de muziek en acrobatiek show. De Amarula vloeit rijkelijk. We besluiten ook de tafel met het eten te delen. De steak, maar ook het buffet is prima verzorgd bovendien is het zeer gezellig. Daarna snel naar bed, want morgen mogen we eindelijk de krater in. Een jongensdroom, al jaren wilde ik maar wat graag naar Ngorogoro.

Dag 19 Ngorongoro
Redelijk gebroken door het bed worden we rond de klok van zevenen wakker. Het ontbijt is hier prima, ruime keuze en goed vers allemaal. Rond 8.00 uur, rijden we op advies van onze gids de krater binnen. Ik was liever al om 6.00 uur gegaan, vaak is het met het wildlife ‘hoe vroeger, hoe beter’. BIG mistake, het is 1 lange file om de krater in te rijden. Ik baal als een stekker. Het wildlife is de volgende tegenvaller. 1 neushoorn op een paar honderd meter, en behalve (veel) leeuwen, geen andere katachtigen. Op afstand wat olifanten en verder buffels, veel zebra’s en gnoes. Het hoogtepunt is een Cerval die we redelijk dichtbij zien. Hmmmm, een droom valt aan duigen. Hopelijk is het morgen beter…. We lunchen nog in de krater, rijden hierna nog een uur doelloos rond en gaan dan tegen 3 uur terug naar de lodge. We gaan maar in de bar zitten, want van de kamer word je hier niet vrolijk. Ook het avond eten is deze dag bagger… alleen buffet en het meeste is reeds bij aanvang, lauw of zelfs koud. Binnen een halfuur verlaten we het restaurant en gaan we maar naar bed. Morgen toch weer vroeg op, dit keer echt om 6.00 uur weg!

Dag 20 Ngorongoro
Iets na zessen vertrekken we bij de lodge en als een van de eerste rijden we de krater binnen. Onze gids rijdt echter op zijn ‘elf-en-dertigste’. Blijkbaar heeft hij liever auto’s voor zich rijden die ergens voor stoppen, dan hoef je zelf nl. niet intensief te spotten. Als ik aangeef dat we alleen voor katten en neushoorns willen stoppen kijkt hij me wat wazig aan. Tot mijn verbazing stop hij vervolgens voor een paar struisvogels, wat een sukkel. De safari is wederom een tegenvaller. Wat leeuwen, veel buffels en ander ‘grazend vee’ is alles wat we zien. Heel ver wat olifanten, maar verder valt wat ons betreft Ngoro Ngoro zwaar door de mand. Ook in de journaals die bij ons hotel liggen blijkt dat de meeste niet veel meer zien dan wij. Sommige nog een neushoorn of een enkeling een cheetah. Onze ochtend wordt uiteindelijk nog een beetje gered door een leeuwin die haar uiterste best doet een wrattenzwijn te vangen. Prachtig tafereel, maar helaas, mis. Dan terug naar de lodge en van onze vrije middag genieten, morgen is het op naar Zanzibar!

Dag 21 Ngorongoro –> Zanzibar
Na het ontbijt verlaten we de Serena lodge rond de klok van achten. Het is behoorlijk mistig vandaag, voorzichtig rijden dus. Naarmate we dichter bij Arusha komen klaart de lucht op en wordt het met het kwartier warmer. Al met al een dikke 3 uur rijden tot Arusha, waar we lunchen in het Golden Tulip hotel en een debriefing hebben met Simba Safari’s. We vliegen vanaf Arusha airport, dat werkelijk waar niets voorstelt. We vliegen met ZanAir, die lekker aan het collecteren zijn door elke kilo bagage boven de 15 kg, door te belasten aan de toeristen, die meestal van 20 kg uitgaan, zo ook wij. Zelfs de handbagage wordt op de weegschaal gelegd. Omdat in mijn tas alleen camera materiaal zit wordt deze ontzien, de tas van Lisette wordt door onze gids wat verder gesmokkeld zodat deze niet gewogen hoeft te worden. Stuk voor stuk zijn alle toeristen aan de beurt, wij komen door ons smokkelwerk met 20 dollar nog genadig vanaf. Het boarden gaat verder erg amateuristisch en alles wordt met de hand geschreven. De vlucht van 1 uur een 20 minuten verloopt verder prima, alhoewel het erg warm is in het vliegtuig. Als we onze koffers op Zanzibar, via een doorgeef luik, hebben ontvangen, is het verder ook zo gepiept. Ons transport staat netjes te wachten en 10 minuten later zijn we bij ons hotel. Hier kunnen we uit 2 suites kiezen, helemaal goed dus! Snel wat opfrissen en Stonetown verkennen. De stad heeft vele prachtige panden, helaas is men echter vergeten deze te onderhouden, veel vergane glorie. Het sfeertje in de wat smallere winkelstraatjes vinden we niet echt top, de verkopers zijn er te opdringerig, gelukkig nog niet zo erg als in diverse Noord-Afrikaanse landen maar het moet niet veel gekker worden. Spontaan hebben we ook 2 stadsgidsen aan onze broek hangen waar we maar moeilijk vanaf komen. We struinen wat winkeltjes af voor de laatste souvenirs en genieten daarna op een strandterras van de sunset met een heerlijke pinnacolada in onze handen. Omdat men hier niet alles van de kaart beschikbaar heeft gaan we eten bij Monsoon, ons aanbevolen door de plaatselijke agent. De visschotel met kreeft is lekker, al helemaal voor de 15 euro die ze er voor vragen. Op ons wisselgeld moeten we helaas wel ruim 20 minuten wachten, ach Afrika…. We sluiten de avond af met een wandeling over de boulevard. Hier staan nu tig eettentjes met heerlijke visspiezen, gamba’s en dikke krabbenpoten. Een leuk sfeertje, doet ons denken aan Djebel el Fna in Marrakech (Marokko), maar dan een stuk kleiner. Terug bij ons hotel staat er nog een verrassing te wachten, een fles champagne in de koeler. We bellen Paul en toasten alvast op zijn verjaardag voor we ons ‘hoge’ bed in klimmen..

Dag 22 Zanzibar –> Chumbe
Het ontbijt is sober maar ok. Om 8.30 staat ons transport klaar om richting Chumbe te gaan. Eerst per bus naar een hotel met aanlegsteiger en vanaf daar zo’n drie kwartier met de boot. Bij aankomst moeten we eerst een stuk door het water waden, het is eb. Na het snelle inchecken direct omkleden voor de eerste snorkeltrip. Bij Chumbe Coral Island ligt een van de mooiste koraalriffen voor de deur. Na het aanmeten van de flippers snel de boot in naar het rif, dat ‘slechts’ op 200mtr van de kust ligt. Het water is redelijk helder vandaag, de koralen zijn overweldigend, de vissen iets minder. Net nadat Lisette Joosten het water uit wilt, ivm de vele kleine (ongevaarlijke) kwallen, wordt er zelfs een grote zeeschildpad gezien. Terug op het eiland is het alweer lunchtijd. De middag brengen heerlijk relaxend door aan het strand, waar vele krabbetjes druk in de weer zijn. Erg fascinerend om naar te kijken. We blijven tot na de sunset heerlijk op het strand, Lisette in de zon, ikke lekker in een ‘lounche hut’. Het avondeten is een BBQ, vlees en verse vis, heerlijk!!! Na het eten gaan we nog kort op expeditie met een beetje gek Engels stel, op zoek naar de Cocuskrabben. We hoeven niet ver te zoeken, als we 5 meter in de bush zijn, zien we een eerste exemplaar, bizar groot!!!! Zeker een centimeter of 40. Er zijn blauwe en rode exemplaren, de een nog groter dan de ander. Daarna terug naar onze hut. Helemaal eco, het toilet spoel je niet door, maar je gooit twee scheppen compost achter je keutel aan. Ik kan inmiddels vertellen dat het systeem niet feilloos is. De halve badkamer ligt onder de compost en de lucht die uit de ‘put’ komt is niet te harden. Helaas geldt dat ook voor de matrassen, niet te harden. We hebben al diverse eco-resorts meegemaakt, helaas is deze een van de minste. Als er ’s nachts te weinig wind staat, is het eigenlijk te warm om te slapen…

Dag 23 Chumbe
Omdat mevrouw Joosten behoorlijk last van haar rug heeft, bellen we MilesTravel om de laatste nacht om te boeken. Het is een drama om via Vodafone een goede lijn te krijgen, want tot overmaat van ramp heeft mijn toestel het vernacht begeven (vocht en warmte???). Uiteindelijk lukt het en gaat men voor ons aan de slag terwijl wij gaan snorkelen. Het snorkelen is vandaag nog mooier dan gisteren, flinke Groupers, kreeften en vele andere soorten vis. Geen kwallen vandaag, maar helaas ook geen schildpadden. Verder hetzelfde ritueel als gisteren, lunchen en relaxen op het strand. Relaxen tot een uur of vier, want om half vijf is er een jungle walk om het eiland nog beter te leren kennen. De wandeling is best interessant en duurt ruim een uur. Aansluitend gaan wij douchen en relaxen met een heerlijk Amarula. We raken hier aan de praat met een stel uit Johannesburg. Sabi Sabi (Selati) blijkt hun favoriete stekje te zijn. Goede gesprekstof natuurlijk, omdat wij hier net getrouwd zijn. Tijdens het avondeten worden we verrast met een fles champagne en onze tafel is omsingeld door vele kaarsen. Lang leve de honeymoon. Omdat we de fles toch niet alleen opkrijgen, laten we de andere gasten meegenieten. Onze laatste avond op dit eiland, via MilesTravel hebben we inmiddels begrepen dat er een mooi luxe resort voor ons is gereserveerd voor de laatste dag. Uiteraard gaan we voor het slapengaan nog even krabben kijken.

Dag 24 Chumbe –> Zanzibar
Om exact 6.00 uur worden we, net als gisteren gewekt door een vogeltje dat precies in de boom voor onze slaapkamer zijn hoogste lied aan het zingen is. Terwijl Lisette nog ligt te doezelen, vul ik de vragen lijst van Chumbe in, en leef ik me uit met de aanbevelingen…. Dat zijn er nogal wat…. Doordat het springtij is moeten we vandaag extreem ver door de zee waden richting de boot. Helaas wil een stuk koraal mij niet laten gaan, en nestelt deze zich in mijn voet. Uiteindelijk win ik en verlos ik mezelf van dit kreng nadat ik in de boot zit, een bloederig spoor achter me latend. Onderweg terug naar Zanzibar staat ons nog een verrassing te wachten. Een flinke groep bottlenose dolfijnen zijn lekker voor onze boot aan het spelen, super!!! Ook bij het lossen, moeten we weer een stevig eind door het wier en de mangroven waden om aan de wal te komen. Maar we overleven dit Robinson avontuur en zetten koers naar Kempinski. Lisette voelt er zich direct thuis, omsingeld door luxe en weelde maakt ze zich de kamer eigen. Op naar het zwembad, nadat we ons lekker hebben afgedouched en ik even de mail en het reilen en zeilen bij Ambitions heb bekeken. Tja, het begint weer te kriebelen.

Dag 25 Zanzibar –> Amsterdam
We kunnen eerst wat uitslapen vandaag voordat we hier heerlijk buiten in het zonnetje gaan te ontbijten. Vooral de chocolade croisants zijn super! Voordat we moeten uitchecken kunnen we nog lekker een paar uur aan het zwembad vertoeven. Rond het middag uur, moeten we helaas deze heerlijke stek verlaten. Het inchecken op Zanzibar is amateuristisch maar verloopt desondanks prima. De vlucht naar Dar el Salam is niet lang, nog geen uur. Omdat er geen chauffeur op ons staat te wachten (later blijkt deze bij het verkeerde vliegveld te staan….) arresteren we een taxi om ons naar het hotel te brengen. Hier hebben we een dagkamer omdat we pas laat in de avond richting Nederland vliegen. We rusten lekker uit en nemen een steak in het hotel restaurant. Inmiddels is de chauffeur langs geweest met 1000x excues. Hij blijft bij het hotel wachten tot we weer richting vliegveld moeten voor de laatste etappe. Ook deze vlucht verloop probleemloos en de volgende ochtend worden door mijn schoonouders bij Schiphol opgewacht. Het definitieve einde van een sprookjeshuwelijk (eeuh het feest bedoel ik dan ;-)) en een fantastische Honeymoon.