Jordanië Mei 2007 

Dag 1 Amsterdam –> Amman
Helaas vertrekt het vliegtuig 5 uur later dan gepland. Gelukkig waren we hier al een dag eerder van op de hoogte gebracht. Omdat we nu rond etenstijd op Schiphol zijn, eten we hier wat en lopen we de winkeltjes nog even af. De vlucht verloopt verder prima, gelukkig kunnen we in de Airbus een oogje dicht doen. Rond 03.30 uur komen we aan in Amman. Het nadeel van dit soort landen is en blijft de eeuwige wachtrij. Eerst voor het visum, later de paspoortcontrole. Wij worden direct opgevangen door Isropa en niet veel later stappen we bij onze gids/chauffeur Mohammed (hoe kan het ook anders) in de auto. Op weg naar het hotel rijden we door de regen (daar komen we niet voor….) en zie we nog maar weinig van de omgeving. Omdat Mohammed ons om 09.00 uur komt ophalen duiken we tegen vijven maar snel ons bed in!

Dag 2 Amman + Jerash 
Na een frisse douche en een stevig ontbijt gaan we eerst Amman verkennen. Naast een korte rondrit bezoeken we o.a. de Koning Abdullah Moskee. Ja, hij is best wel groot, maar verder zijn we er niet van onder de indruk. De architectuur is eenvoudig en van binnen heeft het een wat troosteloze uitstraling. De meeste lol hebben we om de burka die Lisette aan moet om binnen te komen. Vervolgens gaan we naar de Citadel, vanaf hier heb je een mooi uitzicht op het amfitheater en je vindt er de Hercules Tempel, een oude Byzantijnse kerk en het archeologisch museum. Die laatste slaan we over. Als we er wat rondgestruind hebben (na een uurtje heb je het echt wel gezien) stappen we weer in de auto, nu richting Jerash, de Romeinse parel van het Midden-Oosten. Er liggen erg veel Romeinse opgravingen op een klein oppervlakte, volgens sommige, meer dan in Rome zelf. Bij aankomst maakt de toegangsport al direct indruk, evenals later het forum en de twee theaters. In één van de theaters wordt er ‘traditionele’ doedelzak muziek gespeeld. Geen idee of die zakken via Lawrence of Arabia hier terecht zijn gekomen… Het allermooist zijn de Tempel van Artimis en de Cardo (hoofdstraat). De Cardo moet 2000 jaar geleden echt machtig indrukwekkend geweest zijn, geflankeerd door honderde zuilen. De uitgesleten karrensporen in de weg zijn nu nog steeds te zien. Wij zijn overigens ook verrast door de hoeveelheid toeristen…bijna geen! Bij het restaurant bij de uitgang staat Mohammed ons op te wachten, hier nuttigen we onze late lunch. Op weg naar het hotel terug (Amman International, prima hotel overigens) doen we nog een souvenirshop aan, waar we al wat Dode Zee producten inslaan. Gelukkig zijn we niet te laat op onze kamer, zodat we nog wat verloren slaapuurtjes kunnen inhalen voor het avondeten.

Dag 3 Amman –> King’s Highway –> Petra
Om 4.15 uur word ik gewekt door een zingende idioot, Jezus… het is midden in de nacht, er blijkt een stukje verderop een moskee te staan…Gelukkig val ik wel weer vlot in slaap. Op ons verzoek beginnen we ½ uurtje eerder dan op de planning. Zo hopen we hier en daar de drukte voor te zijn. Onze eerste stop vandaag is op Mount Nebo. De berg vanwaar Mozes het beloofde land zag en waar hij jaren later ook is gestorven. We zijn de eerste bezoekers vandaag en kunnen er lekker relaxed rondwandelen en de 3 kerken bekijken. Aansluitend bezoeken we het stadje Madaba dat slechts enkele kilometers verderop ligt. Hier liggen in een kerk de beroemde mozaïeken die een kaart van het heilige land uitbeelden. Je kunt er vast en zeker een uur over praten maar wij hebben het na 5 minuten echt gezien. Op naar de Kings Highway! Onderweg kruisen we de grand canyon van Jordanië, Wadi Mujib. Aan de rand heb je echt prachtige vergezichten. De volgende stop is het kruisvaarderskasteel bij Karak. Het is voor oosterse begrippen wellicht groot en indrukwekkend, persoonlijk vonden wij deze oude stenen massa, niet echt de moeite. Ach ja, het ligt op de route en de lunch is er ook prima. Na de lunch gaat het verder richting Petra. Als we de hoofdweg verlaten wordt de weg al snel versperd door een kudde kamelen. Als ik mijn camera pak, beginnen er enkele dankbaar te poseren. Als de fotoshoot is afgerond vervolgen we de weg naar Petra. Als eerste bezoeken we Little Petra, waar we onze eerste indrukken opdoen. Doordat we het grote Petra nog niet gezien hebben, vinden we dit al erg mooi. In Wadi Musa gaan we eerst kaartjes scoren voor Petra by Night. We zijn echt net op tijd terug bij auto, ze stonden op het punt deze weg te slepen. Er zijn nl. wat extra beveiligingsmaatregelen ivm een bezoek van enkele hoge VN functionarissen en de koning!
Bij het hotel aangekomen hebben we een uur om ons op te frissen en te eten, om 20.30 uur moeten we namelijk aantreden voor de nightwalk. Om kwart voor negen gaat na een kort introductieverhaal van de gids de wandeling van start. Het is echt aarde donder, de kaarsen geven net voldoende licht om het pad goed te kunnen volgen. Om alles zo puur mogelijk te beleven lopen we samen met de gids voorop. Met de gids, Shackh Mahmoud, raken we al snel aan de praat, hij blijkt van Nabatese afkomst te zijn en tot 21 jaar geleden woonde hij nog in de groten van Petra. Zo’n insider wil ik morgen ook wel als gids, dus we boeken Mahmoud snel voor heel de volgende dag. De wandeling door de Siq is echt zeer mystiek met alleen het kaarslicht. Als we de Treasury naderen wordt het lichtschijnsel snel sterker. Honderden kaarsen staan er voor de tempel opgesteld. We zoeken snel een zitplaats om de sfeer en omgeving goed op ons te laten inwerken. Plots klinkt er vanuit de tempel fluitmuziek, samen met het kopje thee maakt dit de sfeer helemaal af. Na een uurtje relaxen gaan we snel terug, want morgen staat Mahmoud al om 6.30 uur op ons te wachten.
TIP: achteraf durf ik te zeggen dat onze volgorde perfect was. Eerst little Petra, de Night Walk en dan pas Petra overdag. De nightwalk zou veel minder indruk gemaakt hebben als je alles al bij daglicht gezien zou hebben.

Dag 4 Petra
Een vroegertje vandaag, om 5.45 uur gaat de wekker. Als we een dikke 20 minuten later gedoucht en wel bij de receptie aan komen, staan het ontbijtpakket en de taxi al op ons te wachten. Om 6.25 uur komen we aan bij het visitorcenter, waar Mahmoud op ons zit te wachten. Nadat we een paar flesjes water hebben gescoord beginnen we aan onze wandeling. Om dat de naam Lisette lastig is, wordt ze al snel tot queen gedoopt. Na een paar honderd meter verlaten we het normale pad, en beginnen we aan onze klim. Het belooft een onvergetelijke dag te worden, naar wat later zal blijken om meerdere redenen. Onze route gaat dus niet via de Siq maar via El Madras. Een pad kan je dit noemen, het is je weg zoeken tussen de rotsen en af en toe de stuiken. Mahmoud laat ons plekjes zien waar je dus normaal niet komt. O.a. grotten waar de Nabateërs woonden en de plaats waar de olijfolie geproduceerd werd. We spelen zelfs een oud strategisch spel dat hier in de zandstenen rotsen is ingekerfd. Na een spannend stukje klauteren moeten van Mahmoud rond 8.00 uur onze ogen sluiten, pakt hij onze handen om nog 5 meter vooruit te lopen. Als we dan weer onze ogen mogen openen kijken we neer op de schitterende Treasury. Het is beneden nog erg rustig, vrijwel geen mens te zien. We eten en drinken nog wat op ons ‘balkon’ voordat we weer verder gaan. Via o.a. de grote offerplaats vervolgen we onze weg. Op sommige plaatsen is het uitzicht adembenemend. Pas als we onze afdaling beginnen, komen we voor het eerst andere bezoekers tegen. We haasten ons vervolgens terug naar de Treasury, omdat deze rond 9.30 uur vol in het zonlicht staat. Bij het tentje, met uitzicht op de Treasury, drinken en relaxen we wat voor we de wandeling voort zetten langs de vele tempels, graven en het theater. Wat een waanzinnig indrukwekkende scenery! Ook de kleuren van de rotsen blijven verbazen. Omdat we inmiddels al aardig ‘afgestoft’ zijn besluiten we ezels te leasen om de beklimming (ruim 800 traptreden) naar de Monastery te doen. Omdat het laatste stuk te smal is, klimmen we het laatste deel zelf. Ook de Monastery ligt er schitterend bij, je komt er alleen niet zo spannend (door een Siq) aanlopen. Ook hierboven relaxen we weer even voordat we aan de afdaling beginnen. De mooie tocht naar beneden wordt opgeleukt door geiten en een prachtige blauwe hagedis. Als we beneden zijn gaat plots mijn telefoon, slecht nieuws van het thuisfront… Mommie (onze kat) is vannacht op 14 jarige leeftijd overleden. K.. wat een domper op deze mooie dag. Het raakt ons beide enorm en nemen even een moment voor ons zelf. Tjee, wat zal ik dat beestje missen, elke avond ff kroelen voor hij zich naast mij nestelde om vervolgens in slaap te vallen. ’s-Ochtens had ik mijn ogen nog niet open, of hij kwam weer op mijn borstkas liggen om een knuffel te scoren. Ik zal ook al die kleine dingen en zijn streken missen, want daarvoor was het een kat. Kan me troosten met het idee dat hij een vorstelijk leven heeft gehad en tot zijn laatste dag alles heeft kunnen doen.
Als het een beetje bezonken is, kijken we elkaar eens diep in ogen en spreken we af, hoe naar we het ook vinden, toch nog iets van de middag/vakantie te maken en beginnen aan de wandeling terug. In de namiddag ligt de Treasury er weer prachtig bij, hij kleurt nu echt rose/rood. Het is nu ook minder druk, dus draaien de camera’s overuren. Via de Siq lopen we terug en nemen we, na het ijsje bij de uitgang, een taxi naar het hotel. 25 km lopen vinden we meer dan voldoende voor deze dag. Voor we gaan eten relaxen we even en frissen we ons op. Ondanks het feit dat we snel bij het buffet zijn, is veel van het eten niet echt warm, jammer. Terug op de kamer begint het te onweren. Aangezien onze kamer een prima uitzicht heeft over het dal van Petra, zitten we hier 1e klas om van de bliksemschichten te genieten. Na deze flinke bui, proberen we de slaap te pakken. Dat gaat maar lastig, onze gedachten zijn bij Mommie…

Dag 5 Petra –> Wadi Rum
De dag begint relaxed, Mohammed zal er pas rond tienen zijn. Vandaag gaat de tocht naar Wadi Rum, één van de mooiste woestijnen ter wereld. Volgens de Koran is er maar 1 plek als Wadi Rum. We arriveren er rond het middaguur, en bezoeken eerst het visitorcenter waar we de nodige informatie over het gebied krijgen. Vervolgens gaan we naar het Tentenkamp Jebel Rum, waar we eerst kwartier maken om vervolgens te relaxen en te lunchen. Mohammed heeft inmiddels een jeep + chauffeur geregeld, deze komt ons om 14.30 uur oppikken. Al snel genieten we van de adembenemende landschappen, ruige rotsen en kleurrijke zandvlakten. Rood, geel, bruin en zwart tegen een blauwe lucht, echt super! We bezichtigen een oude waterput, rotsschilderingen en de natuurlijke bogen ‘Jebel Umm Fruh’ en ‘Jebel Burdah’. In de loop van de middag steekt er een fiks windje op, waardoor we af en toe in een soort van zandstorm terecht komen. Op een beschutte plek sprokkelen we hout, stoken we het vuur op en genieten we van een kopje thee. Later komen we nog een kudde kamelen tegen met enkele jonkies er bij. Het blijven guitige dieren. Met zijn tweetjes genieten vanaf een rotsplateau van de sunset. Daarna snel terug naar het kamp. Hier staat de avond in het teken van eten, drinken en dansen. Lekker toeristisch, maar wel leuk. Uiteraard probeer ik ook een waterpijp, de zoete kersensmaak is eigenlijk best lekker. Tegen middernacht zoeken we ons tentje op en proberen we te slapen. De rust wordt echter na een halfuurtje ruw verstoord door een hels kabaal. Het lijkt wel of er een jumbojet op ons tentje probeert te landen… Het blijkt echter een goederentrein te zijn die ons niet veel verderop passeert. Gelukkig ging dat niet heel de nacht door.

Dag 6 Wadi Rum –> Aqaba
Rond 07.30 uur worden we wat stijfjes wakker. Wat een matras en kussen, nou ja kussen…leek meer op een zak gevuld met een platgeslagen konijn. Douchen doen we maar niet, het sanitair is niet echt uitnodigend. Lang leve de vochtige doekjes, hahaha. Tijdens het ontbijt bedenken we dat wij het eigenlijk veel leuker vinden om nog een ochtend de woestijn in te gaan ipv rechtstreeks naar Aqaba te gaan. Met Mohammed rijden we naar het visitorcenter om een jeep te regelen. En wat voor een jeep… volgens mij hebben of de Duitsers of de Engelsen deze hier in WOII achtergelaten. Onvoorstelbaar dat dit vehikel nog rijdt. Het starten gaat met een paar loshangende kabels, geen van de meters doet het nog en door de gaten zie je zo de banden zitten. Vandaag bezoeken we (uiteraard) een ander deel van Wadi Rum, DE bron van Lawrence of Arabia, een kloof en Jebel Kharaz (natuurlijk brug). Het landschap in dit deel is ook weer erg mooi, wel heel anders dan gisteren. We sluiten de trip af met het beklimmen van een enorme rode zandduin. Een flinke kuitenbijter, maar zeker moeite waard. Om ± 13.30 uur zitten we weer in Mohammed’s auto en karren we richting Aqaba.
Als we nog geen uur later in Aqaba arriveren, doen we ons als eerste te goed aan een bord Kabab. Het is een prima tentje, waar we zelfs een soepje en wat fruit na geserveerd krijgen. Rond half vier checken we in, in ons hotel. Op het eerste oog valt dit wat tegen, het koffer kastje stort al direct in en de douchecabine is ook erg gammel. Even later blijkt dat ook het zwembad dicht is, vanwege problemen met het filter. Na wat gerelaxt en gedoucht te hebben gaan we op zoek naar het buffet. Helaas ook dit valt tegen, het personeel kan het allemaal niet bijhouden…

Dag 7 Aqaba
Doordat we vroeg naar bed zijn gegaan, ben ik om 7.00 uur klaarwakker. Ik besluit om op te staan en me op het strand te installeren. Heerlijk heel het strand voor mij alleen! Als Lisette om 8.30 uur komt heb ik mijn eerste snorkeltrip er al op zitten. Een zeer verrassende, want direct voor deur, in het huisrif is echt heel veel te zien. Sterker nog, het is misschien wel de mooiste plek die ik (qua snorkelen) gezien heb. Hier komt Egypte nog niet eens bij in de buurt, daar is al veel, heel veel koraal stuk gemaakt. Midden op de ochtend besluit een groep stuntvliegers, recht voor het hotel, boven zee te gaan oefenen. Erg gaaf om te zien! Een welkome afwisseling op het lezen en relaxen. Lunchen doen we bij de strandtent van het hotel (zou ook niet weten waar anders). Ook hier is de bediening weer dramatisch en het eten niet meer dan redelijk. Nee, Coralbay is by far geen 4 sterren hotel, gelukkig compenseert het huisrif heel erg veel.
’s-Middags ga ik nog 2x snorkelen. De eerste keer beleef ik een mooi moment met 2 inktvissen die het flitsen van mijn onderwatercamera wel erg interessant vinden. Het hoogtepunt van ‘duik’ no 2 is een enorme rode Lionfisch. Wat een prachtig dier. Dit natuurlijk naast het mooie koraal en al die andere vissen!
In loop van de middag verandert de relaxte strandsfeer ineens in een schreeuwerige nachtclub. Iemand (DJ) die niet weet waar hij mee bezig is, probeert de lokalen bij het zwembad te vermaken met zijn ‘draaikunsten’. Als de muziek na een uurtje dan nog harder wordt gezet en we op het strand elkaar niet eens meer verstaan, ga ik op hoge poten verhaal halen bij de receptie. Dat werkt, binnen 5 minuten is er geen muziek meer. Een tussenweg kennen ze blijkbaar niet. Tot half zeven vertoeven we op het strand voordat we gaan douchen en eten. Na het buffet wordt er een film geprojecteerd over Koning Abdullah die de ‘top 5’ attracties van Jordanië laat zien. Helaas wordt deze halverwege afgebroken voor een andere film. Die hadden we al gezien, dus dan maar naar bed.

Dag 8 Aqaba
Net als gisteren ben ik om 7.00 uur wakker en ga ik naar het strand. Een paar uur later komt Lisette en gaan we eerst ontbijten. Het is een heerlijk relaxte dag, lezen, snorkelen en luieren. Als we tegen de avond even wat rondlopen zien we een lionfisch vlakbij het platform. Snel haal ik mijn snorkelspullen en duik ik nogmaals het water in.
’s-Avonds, als we ons na het eten aan het positioneren zijn voor deel 2 v/d film over Jordanië, daalt er een vreselijke ammoniaklucht neer op het complex. Navraag leert ons dat dit van een nabijgelegen fabriek komt als het windstil is. We moeten echt naar binnen vluchten, want het is niet te harden.

Dag 9 Aqaba –> Aman 
Ook vandaag weer lekker vroeg naar het strand, tot een uur of 11, daarna vertrekken we naar de Dode Zee. Er is echter een kans dat de Dode Zee is afgesloten ivm een groot internationaal congres en een G11 bijeenkomst. We nemen de weg door Wadi Arabia, het grootste deel hiervan is woestijn. Als we rond 14.30 uur bij de Dode Zee aankomen, blijkt de weg inderdaad te zijn afgesloten. Via een omweg moeten we dan naar ons Hotel in Amman, waar we rond 17.00 uur arriveren. Omdat we perse naar de Dode Zee willen, besluiten we in overleg met Mohammed morgenochtend te gaan. Het eten in Hotel Amman International is ook vandaag weer prima, evenals de service. Omdat we nu aan de andere kant van het hotel slapen, hebben we ook geen last van de Moskee.

Dag 10 Amman –> Dode Zee –> Amsterdam
Vroeg de veren uit, om 5.30 uur gaat de wekker. We zien erg op tegen het naar huis gaan. Wat zal het daar stil en leeg zijn, zo zonder Mommie… Mohammed staat ons rond 6.00 uur al op te wachten als we terug komen van het ontbijt en we vertrekken snel naar de Dode Zee. Het is amper een uur rijden, we parkeren en gaan naar binnen bij het Movenpick hotel. Omdat we zo vroeg zijn kunnen we overal (zonder entree te betalen) doorlopen en hebben we heel de Dode Zee voor ons alleen. Doordat we ff een stukje omlaag moeten lopen zie je goed dat het waterpeil gedaald is. Lisette gaat als eerste het water in, zodat ik nog wat foto’s en film kan schieten. Het is absoluut een bizarre ervaring, je benen worden automatisch naar de oppervlakte geduwd en je blijft echt probleemloos drijven. Een krantje lezen is zo geen enkel probleem. Na wat gedobberd te hebben gaat Lisette zich insmeren met de donker grijze modder. Helaas hebben we niet de tijd om dit helemaal te laten opdrogen. Het resultaat is er echter niet minder om, haar huid voelt echt super zacht aan! We nemen aansluitend nog een duik in het zwembad en douchen ons goed af. Nadat we het hotel nog even bekeken hebben, stappen we weer in de auto om naar het vliegveld te gaan, waar we om exact 9.00 arriveren. Na wat gewinkeld te hebben, gaan we boarden en vertrekt het vliegtuig precies op tijd. Het zit er weer op, helaas…
De vlucht en de rit van Schiphol naar Best verlopen verder prima.
Jordanië; zeker een aanrader. Zeer vriendelijke en gastvrije mensen, we voelden ons er ook absoluut veilig. Mooi om te zien dat Christenen en Moslims prima samen kunnen leven in deze regio (wat goede opleidingen wel niet kunnen doen!). Petra is net als Wadi Rum een must see!!! Twee niet te vergelijken maar enkele van de bijzonderste plekjes op onze Aarde.