3 DEC
7.00 uur happy Parking Schiphol, ideaal, parkeren en voor de deur worden afgezet!
Om 7.30 uur checken we in en doen we de laatste inkopen. Helaas vertrekt de vlucht 2 uur te laat, ivm Engelsen die niet komen opdagen en de koffers moeten eruit. Omdat het sneeuwt moeten we ook nog de-icen, we weten nu al dat de overstap dus tricky gaat worden in Sao Paolo.

Na een prima vlucht  komen uiteindelijk zo’n 1,5 uur te laat aan in SP, haasten naar de volgende gate ivm vlucht naar Santiago Chili. Ze beginnen net met boarden.
Rond 0.00 uur omen we aan in Santiago, helaas onze koffers niet… Dus met TAN snel e.e.a. in gang gezet. Daarna snel naar het hotel en pitten… 4uur want in de ochtend moeten we door naar Punta Arena’s. Gelukkig krijgen we in het hotel een noodkit met scheerspullen en tandenborstels etc.

4 DEC
Op het vliegveld in Santiago kan niemand kan ons echt helpen met de koffers, we moeten afwachten. Zijn dus idd in SP achtergebleven.  Volgens plan vliegen we door naar Punta Arena’s. Daar pikken we onze auto op en gaan eerst in de stad wat spullen kopen, want we hebben niets…. En geen idee hoelang het kan gaan duren. Dus met wat proviand, onderbroeken en een extra T-shirt beginnen we aan onze trip. In een Kia Sportage 4×4 automaat op naar Torres del Paine. De auto blijkt een mega slurper te zijn. In Puerto Natales gooien we de tank maar weer vol. Het is 11 uur ’s-Avonds als we het hotel gevonden hebben. Gevonden, want Hillebrand dacht dat het heel ergens anders in het park lag…. Snel naar bed dus.

5 DEC
Vroeg eruit, het park verkennen. Eerst vlakbij hotel wat vogeltjes fotogrageren en dan verder. Het zonnetje breekt door en we genieten van de landschappen en de Guanaco’s (soort lama’s). Volgend pech geval… mijn Canon 7D begeeft het… Ach beter nu dan op Antarctica. Via de agent laat ik er later een reserveren in PA. We rijden naar de noord-oost hoek van het park, omdat we daar bereik hebben. De koffers zijn in PA maar ondanks div. toezeggingen zijn ze nog altijd niet met de bus naar Puerto Natales vervoerd. Vanavond moeten ze aankomen. We rijden nog een paar uur door het park,  zien o.a. flamingos’en condors. Dan naar PN voor de koffers. Eerst tanken, als we daarna bellen blijken de koffers weer niet zijn meegekomen. DAMM wat een prutsers bij TAM, dus maar terug naar het hotel…. 4 uur rijden voor nix….. wel 2 vossen gezien.

6 DEC
Wederom is het vroeg dag. Veel op het programma vandaag.  (ganzen met jongen), Lagio Grey maar eerst  Salto Grande. Bij Lagio Grey liggen er div enorme ijsschotsen, afgebroken van de glacier. De blauwe kleuren blijven verrassen. Als we daar vertrekken ontsnappen we maar net aan een vreselijk ongeval. Een tegemoet komende bus neem een bocht veel te ruim, we moeten door de berm de bush in om hem te ontwijken… wat een idioot… Dan terug naar de lodge ivm de status van de koffers. Deze zijn inmiddels opgehaald in PA horen we en zullen vanavond laat bij ons hotel aankomen. Pfffff, wat een opluchting, eindelijk goed nieuws.
’s-Middags maken we een flinke hike naar HET uitzichtpunt en maken we nog een mooie ronde door het park. We hopen op een fraaie sunset maar wat wolken voorkomen dit. Verder was het een prachtige zonnige dag , beiden verbrand…. Het is 22.30 uur als de koffers arriveren!!! Ondanks de pech, moet ik toch bekennen dat Torres del Paine mij enorm heeft verrast, wat een vreselijk mooi park is het, top!!

7 DEC
We slapen uit en zetten dan koers naar Punta Arena’s. Wederom tanken in Puerto Natale en onderweg stoppen we een paar uur voor de Magdalene Pinguins. Als we aankomen drupt het wat, maar al snel breekt het zonnetje door.
Dan in PA een nieuwe camera komen en dan door naar het hotel voor de briefing, de borrel en  het dineer.  Tijdens de briefing horen we dat de vorige trip is gecanceld ivm een bevroren landingsbaan.  Het ziet er naar uit dat deze wel door gaat…. Voor het dineer krijgen we een brief waarin staat dat het programma wordt omgegooid. Morgen middag met de bus naar Argentinië om via daar met een militair toestel (een Hercules) alsnog naar Antarctica te gaan. Een paar wat oudere Amerikanen staan te stuiteren van enthousiasme, in Korea hebben ze voor het laatst in zo’n vliegtuig gezeten 😉  Ik ben minder blij, heb sterk het gevoel dat ze dan al weten dat we pas een dag later zullen gaan. Body language en het boeken van een hotel aldaar zegt mijn voldoende…. Na afloop nog even borrelen in het Hotel en iet wat saggerijnig naar bed.

8 DEC
We kunnen uitslapen en daarna ontbijten. Koffers verdelen, we nemen er maar 1 mee naar de boot, de andere blijft in het hotel. We hadden op stads excursie kunnen gaan, maar dat is hier totaal niet boeiend. ’s-Middags gezamenlijk lunchen, wij lopen er na wat laatste inkopen naar toe.
We hebben het blijkbaar verkeerd begrepen, eerst verzamelen bij  hotel en dan lunchen. Ze staan daar dus voor niets op ons te wachten…. Oeps… sorry….
Na de lunch met de bus naar Argentinië. Rio Gallagos.  4 uur rijden + een uur bij de grens… wat een ellende. Nu sijpelen de eerste signalen door van vertrek morgenochtend ipv vanavond. Verdomme, weer een dag later naar Antarctica. Het diner in Rio Gallagos is prima en we leren langzaam maar zeker wat expeditie genoten kennen. We sluiten af in de bar waar ik nog een goed gesprek heb met de operationsmanager van Antarctica XXI

9 DEC
Vandaag gaat het eindelijk gebeuren, na het ontbijt worden we naar het militaire vliegveld getransporteerd. Daar staat een Hercules op ons te wachten. De procedure loopt wat uit en het is inmiddels middag voordat we het vliegtuig in kunnen. Het is echt een militair toestel met van die hangmatjes waar je in gaat zitten. Op elkaar gepropt beginnen we aan de vlucht, er heerst een zekere spanning, maar ook opluchting dat het eindelijk gaat gebeuren. De sfeer in de lucht is uitgelaten, de militairen hebben zelfs voor koekjes en fris gezorgd. 2 uur en 3 kwartier later landen we op King George Island, zeldzaam heb ik zo’n applaus gehoord, de spanning komt er duidelijk nog even uit bij de meesten. Buiten stappen we in de witte wondere wereld van Antarctica. Het is 20 minuten lopen naar de zodiacs die ons naar het moederschip Ocean Nova brengen.
Na het inchecken krijgen we de eerste briefing, wordt de staf voorgesteld en zetten we koers naar Half Moon Island, een van de South Shetland Eilanden, waar we deze avond nog aan land zullen gaan.  Om de verloren tijd in te halen. De crew pakt het super op, kan niet anders zeggen.
Het is 19.00 uur als we ‘landen’ op Hafmoon Island, de scenery is prachtig en Kinband pinguïns all-over the place. Het licht zo laat is schitterend en we fotograferen er driftig op los. Na 2 uur is het tijd terug aan boord te gaan voor het diner. En sluiten we een bijzondere dag af met een prachtige sunset, afgesloten door een zeldzame groene glow. Wow, wat een begin op Antarctica!

10 DEC
Om 7 uur worden we gewekt en zien we direct dat het een stralende dag is. De Ocean Nova is in de nacht flink doorgestoomd naar het vasteland van Antarctica en we liggen bij Portal Point. Hier zitten maar geen pinguïns maar het landschap is adembenemend. Het is een stevige klim naar boven door de losse sneeuw. Vaak zakken we bijna een meter de sneeuw in. Doordat we vroeg in het seizoen zijn, is alles nog puur.
Na de landing varen we direct door, zodat we na de lunch aan land kunnen bij Orne Harbour. Hier zit de hoogst gelegen kinband pinguïn kolonie. En damm…. Het is een stevige klim, wederom door de diepe sneeuw. Hoog boven op de heuvel zitten idd vele kinbandband pinguïns. Het licht is weer helemaal super. Wow wat een weer en wat een omgeving. Als we verder varen komt de volgende traktatie, Orka’s. Een flinke groep passeert ons op geringe afstand.
Na het dineer maken we ons op voor de passage door de Lemair Channel. Een nauwe passage die vrijwel windstil is waardoor er prachtige spiegelingen ontstaan. Ook deze dag word weer afgesloten door een kleurrijke zonsondergang.

11 DEC
Het kan niet op, het zonnetje lacht ons direct toe als we de gordijnen open doen.  In de ochtend landen op een voor mij bekende plek, Neko Harbour. Liggend aan de voet van de Neko gletsjer leeft een flinke kolonie Gentoo Pinguïns. De tempratuur loop op tot boven nul en in de zon, uit de wind kunnen de winterjassen uit. We vermaken ons uitstekend op het strand met de pinguïns die uitgezwommen zijn, of net gaan zwemmen.  Het is een top ochtend, die weer mooie platen oplevert. Tijdens de lunch varen we door naar Danco Island, helaas trekt het dan dicht en is er geen zon meer te zien. Omdat we moe zijn en de scenery ons niet top lijkt, regel ik een privé zodiac tour. We zien enkele wonderbaarlijke ijsschotsen en veel vogels. Als we terug aan boord komen, tijd voor siësta en daarna een arctische BBQ op het achterdek van de Ocean Nova.

12 DEC
We mogen vandaag uitslapen tot 7.30 uur, ontbijten en op naar Mickelsen Harbour , als voet zetten op het vaste land, klaart het langzaam maar zeker op. We zien hier o.a. Weddel zeehonden maar ook weer Gento’s en div. vliegende vogels. Ik loop uiteindelijk, het is eb, het strand op, waar veel te fotograferen is. O.a. een skua die aan het smullen is van een pinguïn karkas. Als ik terugloop laat neem ik een moment voor mezelf en laat deze bijzondere witte wereld nog even diep op me inwerken. Het is voorlopig mijn laatste landing op Antarctica. Ik voel me bijzonder bevoorrecht dat ik nu voor de 2e keer in mijn leven mag rondlopen/varen in deze witte wondere wereld.   In de stralende zon verlaten we deze fraaie plek en zetten we koers naar een ‘geheime plek’ Spert Island. Een super ruig eiland vol spellonken, kanaaltjes en grotten. Er liggen echter veel ijsschotsen waardoor we niet overal door kunnen met de zodiacs maar het is een mooie toch. Helaas wel weinig zoogdieren. De ijsschotsen zijn soms zo hoog als wolkenkrabbers, super indrukwekkend. Op weg terug naar de bood, midden op zee, wordt de motor van de zodiac uitgezet en genieten we van de stilte, het pure geluid van Antarctica. Een emotionele afsluiting van waanzinnige cruise.
Het laatste avondmaal is gezellig en lekker, uiteraard sluiten we met een borrel af in de panorama lounge. Waar we bovendien nog enkele bultruggen zien.

13 DEC
Om 7.30 worden we gewekt. Het is erg mistig buiten en bijna als verwacht horen we dat we vanochtend niet kunnen vertrekken. Zo krijgen we toch nog wat extra tijd op Antarctica. We gaan nog een landing doen bij Ardly Island. Hier gaan we een kleine kolonie Adelies zien. De bonus is wel dat enkele al jonkies hebben, super gaaf!
Dan opeens duiken er weer bultruggen op naast de boot, de meesten haasten zich naar de Zodiacs om er naar toe te gaan. Ik besluit nog wat tijd door te brengen bij de nestelende Adelie en gentoo pinguïns.
Tijdens de lunch slecht nieuws, vandaag geen vlucht terug… morgen dan maar… We even bellen met Experience om een latere vlucht te boeken. Het wordt alleen maar mistiger. In de middag bezoeken we een Chileens en Russisch onderzoeksstation, een vluggertje… vind er niet veel aan.
’s-Avonds film-avond, James Bond – Sky Fall. Een soort van illegale kopie die een van de gasten heeft meegenomen. Alles wijst er op dat we morgen rond het middag uur zullen gaan vertrekken. We zullen zien…. Ik wil nu wel naar huis!!!

14 DEC
Na het wakker worden, eerst de lucht checken… mist…. Toch horen we dat we ons klaar kunnen maken voor vertrek. Hangen, wachten hangen, wachten, lunchen en dan eindelijk in loop van de middag vertrekken we dan eindelijk. Dit keer niet met een Hercules maar met een kleine luxe vliegtuig. Als we in PA komen is het donker en snellen we naar het hotel. Inchecken, ff in het dorp eten en dan naar bed. Niet voor lang, want al vroeg moeten we weer op om de vlucht naar Santiago te halen. Op Santiago is het weer 5 uur wachten op de vlucht naar Sao Paulo, doordat Antarctica uitliep, helaas geen tijd om Santiago verder te verkennen. Op SP weer 3 uur wachten en dan de nacht door naar NL. Ondanks dat ik goed heb geslapen toch redelijk gebroken terug in NL. Wat een reis…. En toch voldaan. Torres del Paine een topper, een van de mooiste parken die ik ken. Adembenemende landschappen en vol wildlife. En dan Antarctica zelf, blijft een extreem bijzondere plek die zich nu nog dieper in mijn hart heeft genesteld. Wow…. Ik wil weer terug….. 😉